Metoda objawowo-termiczna

W metodzie tej dla wyznaczenia dni płodnych opieramy się na codziennej obserwacji śluzu szyjkowego (metoda Billingsa), mierzeniu podstawowej temperatury ciała (metoda termiczna Ogino-Knausa), obliczaniu okresu płodnego (metoda kalendarzowa).

Początek okresu niepłodności przedowulacyjnej wyznaczamy na podstawie metody rytmu oraz na podstawie metody Billingsów. Jeśli wyliczone terminy różnią się od siebie, to dla większej pewności należy przyjąć dzień wcześniejszy.

Koniec okresu płodności a początek okresu niepłodności absolutnej wyznaczamy również przy pomocy metody rytmu i metody Billingsa. Jeśli wyliczone terminy różnią się między sobą to jako dzień początku okresu niepłodności należy przyjąć dzień późniejszy.

Przydatnym sygnałem momentu jajeczkowania jest wystąpienie bólów owulacyjnych. Są to nagłe, silne dolegliwości bólowe po jednej stronie brzucha, spowodowane rozciąganiem otoczki jajnika podczas uwolnienia komórki jajowej. Objaw ten występuje u niewielkiej grupy kobiet.

Komórka jajowa uwalniana jest w okresie 24 – 48 godzin od epizodu wystąpienia tych dolegliwości. Dodając 3 dni na przeżycie jej przeżycie można założyć, że poowulacyjny okres niepłodności zaczyna się około 5 dni po wystąpieniu bólów.

Zalety

• większa skuteczność w związku z oceną wielu czynników

Wady

• metoda ta jest najbardziej skomplikowana ze wszystkich pozostałych metod naturalnych

Skuteczność

• Wskaźnik Pearla dla tej metody wynosi 3,3 - 35 w zależności od prawidłowego opanowania zasad, zrozumienia i sumienności stosowania metody.