Dysfunkcje erekcji w Polsce

Z danych z badania przeprowadzonego przy pomocy lekarzy pierwszego kontaktu wynika, że 60% pacjentów z dysfunkcjami erekcji to osoby pomiędzy 40. a 60. rokiem życia - mężczyźni aktywni zawodowo, którzy są często dobrze sytuowani, najczęściej są także w stałych związkach, z odchowanymi dziećmi. Nie chcą rezygnować z seksu - warto dodać, że według definicji WHO zdrowie seksualne jest integralną składową zdrowia człowieka. Spośród mężczyzn z ED, aż 92% jest żonatych lub w stałych związkach.

Ponad 90% przypadków ED poddaje się skutecznej terapii, a tymczasem w Polsce leczy się tylko 1 na 10 mężczyzn z zaburzeniami wzwodu.

Zdrowie seksualne jest na tyle delikatnym tematem, że na 1,5 miliona pacjentów z zaburzeniami erekcji w Polsce zaledwie 36% ma odwagę zgłosić się po pomoc do lekarza. Wśród pacjentów powszechne jest przekonanie, że dysfunkcje erekcji są naturalnym objawem procesu starzenia się. Tymczasem wiadomo, że u podłoża większości przypadków ED leżą przyczyny organiczne. Niestety, chorzy mimo to wciąż zbyt często myślą, że ED to objaw stresu, zmęczenia, znudzenia partnerką.

Zaledwie 1/3 z tych, którzy do lekarza przyszli, dostaje receptę i może podjąć leczenie. Część pacjentów otrzymuje pomoc w ramach psychoterapii, ale wciąż większość z nich pozostaje bez rozwiązania swego problemu. Zdarza się tak, że lekarza nie interesuje leczenie zaburzeń erekcji i odsyła pacjenta do innego specjalisty. W przypadku takiego pacjenta, który musi pokonać wiele barier, by zdecydować się na szukanie pomocy, a dodatkowo nie jest świadomy związku innych problemów zdrowotnych z ED, może to oznaczać, że do innego lekarza już się nie zwróci. Z grupy pacjentów, którzy otrzymali receptę, część jej nie wykupuje (obawiając się bezpieczeństwa stosowania leku lub wątpiąc w jego skuteczność) - stąd na 1,5 miliona pacjentów z zaburzeniami erekcji w Polsce leczy się tylko ok. 100 000.

Prawie połowa pacjentów z ED nie wie do jakiego lekarza należałoby zwrócić się po poradę. 46% to suma odpowiedzi "trudno powiedzieć" i "odmowa odpowiedzi", które świadczą o zagubieniu respondentów. Seksuolog jest najczęściej wymienianym lekarzem specjalistą i z pewnością może tu pomóc, ale gdyby pacjenci chcieli poszukać pomocy tylko u seksuologów - to jest ich zbyt mało, by poradzić sobie ze skalą problemu.