Zatrucie dwutlenkiem węgla

1. Objawy zatrucia dwutlenkiem węgla
2. Rozpoznanie zatrucia dwutlenkiem węgla
3. Postępowanie przy zatruciu dwutlenkiem węgla

Zatrucie dwutlenkiem węgla, ze względu na jego bezwonny i bezsmakowy charakter, jest trudne do wykrycia bez specjalnych przyrządów. Powstający w procesie spalania i fermentacji, która przebiega w warunkach z niską zawartością tlenu, powoduje, że u człowieka przebywającego w pomieszczeniu, w którym stężenie CO2 jest podwyższone dochodzi do niedotlenienia tkanek organizmu a w konsekwencji do utraty przytomności i bezdechu zagrażającego obrzękiem mózgu, a ponadto metaboliczną kwasicą oddechową.

Objawy zatrucia dwutlenkiem węgla

Do najczęstszych objawów zgłaszanych oraz obserwowanych u osób, u których doszło do zatrucia dwutlenkiem węgla należą:

• bóle głowy, nudności i wymioty,
  
• zawroty głowy, zaburzenia wzrokowe, szum w uszach,rozszerzone źrenice
• niepokój ruchowy,
  
• zaburzenia świadomości aż do utraty przytomności z towarzyszącymi drgawkami pochodzenia ośrodkowego
• duszność, sinica
• arytmia serca, tachykardia, chwiejne ciśnienie tętnicze krwi

Rozpoznanie zatrucia dwutlenkiem węgla

Rozpoznanie choroby ustala się na podstawie charakterystycznego wywiadu, okoliczności znalezienia ofiary zatrucia, oraz po wykluczeniu innych przyczyn podobnych objawów chorobowych.

Postępowanie przy zatruciu dwutlenkiem węgla

Postępowanie z osobą u której doszło do zatrucia polega na:

• wyniesieniu jej z pomieszczenia o dużym stężeniu dwutlenku węgla bez narażania się na niebezpieczeństwo (akcję ratowniczą często prowadzi straż pożarna zaopatrzona w odpowiedni sprzęt ochronny
  
• ułożeniu ratowanego z uniesionym tułowiem lub w pozycji stabilnej na boku
• przewiezieniu chorego do szpitala celem dalszego nadzoru i leczenia pod opieką lekarza