Geny utrudniają rzucenie palenia papierosów

Palacze papierosów, u których zidentyfikowano pewną postać genów nie są w stanie rzucić palenia. Wykazano, że w mózgu osób z postacią A1 genu DRD2 występują receptory mniej wrażliwe na dopaminę niż u osób z postacią genu A2. Skutkiem tego jest słabsza reakcja na dopaminę. Okazało się, że osoby z postacią genu A1 znacznie częściej palą papierosy lub są dotknięte innym nałogiem.

Dopamina jest substancją występującą w mózgu, która powoduje, że odczuwamy przyjemność i satysfakcję. Niektórzy badacze uważają, że zaburzenia aktywności dopaminy często występują u osób z nałogiem.

Zespoły lekarzy z Uniwersytetu w Teksasie i Cancer Center w Houston przeprowadziły badanie, którego celem było określenie wpływu genów na skuteczność leczenia nałogu palenia papierosów. W badaniu wzięło udział 134 palaczy, których poddano testom genetycznym określającym postacie genu DRD2 kodującego receptory dopaminergiczne w mózgu.

Wszyscy badani usiłowali rzucić palenie. Część osób objętych programem leczono wenlafaksyną, lekiem antydepresyjnym. Pozostali chorzy otrzymywali nieaktywną tabletkę, czyli placebo. Wyniki pracy opublikowano w jednym z ostatnich numerów British Medical Journal.

Osoby z postacią genu A1 ponad 2-krotnie częściej powracały do nałogu w czasie 1. tygodnia leczenia. Również po 10. tygodniach terapii badani z tej grupy znacznie częściej wracali do palenia papierosów. W czasie 18 tygodni obserwacji wśród osób z postacią A2 nie stwierdzono pogorszenia nastroju spowodowanego rzuceniem nałogu.

Wyniki badania wykazały, że trwałość rzucenia palenia papierosów zależy od postaci genów występujących u danej osoby. Trudności w pozbyciu się nałogu mogą wynikać z zaburzonego wydzielania dopaminy w mózgu. Jednak autorzy badania twierdzą, że należy przeprowadzić dalsze obserwacje, które pozwolą na określenie większej liczby czynników wpływających na skłonność danej osoby do nałogu.