Chrom

Spis treści

1. Niedobór chromu
2. Nadmiar chromu
3. Źródła chromu
4. Dzienne zapotrzebowanie na chrom

Chrom jest niezbędny dla normalnego rozwoju organizmu człowieka, który zawiera około 6 miligramów tego pierwiastka. Chrom poprzez pobudzanie aktywności komórek beta trzustki wpływa na produkcję insuliny, a przez to aktywnie uczestniczy w przemianach węglowodanów. Chrom zwiększa magazynowanie glukozy w mięśniach wspomagając syntezę glikogenu. Chrom stymuluje przemiany energetyczne i syntezę kwasów tłuszczowych, pobudza transport aminokwasów do komórek. Przeciwdziała powstawaniu otyłości gdyż ogranicza odkładanie tłuszczów. Chrom zapobiega powstawaniu miażdżycy przez regulację poziomu lipidów w krwi oraz wpływa na utrzymanie równowagi pomiędzy poziomem cholesterolu LDL i HDL. Wchodzi w skład enzymów np. trypsyny oraz stymuluje aktywność innych. Niektóre schorzenia, a zwłaszcza układu krążenia wpływają na metabolizm chromu. 

Niedobór chromu

Niedobór chromu występuje rzadko i pojawia się w niektórych rejonach oraz przy diecie ubogiej w białko zwierzęce. Przy deficycie występować mogą:

• bóle głowy
• drażliwość
• nudności
• nastroje depresyjne
• niepokój
• stany lękowe
• zmęczenie
• nietolerancja na glukozę,
• zaburzenia w gospodarce białek i lipidów,
• utrata masy ciała.

Niedostateczne spożywanie chromu może przyczynić się do wystąpienia cukrzycy i miażdżycy naczyń.

Nadmiar chromu

Nadmierne nagromadzenie chromu w organizmie lub spożywanie go w dużych dawkach może zaburzyć działanie insuliny lub stymulować powstawanie nowotworów.

Źródła chromu

Pokarmy pozwalające uzupełnić niedobory chromu to drożdże piwne, niskoprzetworzone kasze i płatki, pełnoziarnisty chleb, ser, jaja, chude mięso, wątroba, nerki wieprzowe, ryby, sałata, groszek zielony, niektóre przyprawy i zioła brokuły, sok winogronowy, mięso indycze i owoce morza, wątroba cielęca, kurczaki, olej, kiełki pszenicy.

Dzienne zapotrzebowanie na chrom

Na ogół zawartość w diecie i paszach pokrywa zapotrzebowanie. Zalecane dawki spożycia dziennego chromu wynoszą:

• niemowlęta do 6 miesiąca życia – 0,01 do 0,04 miligrama,
• od 7 miesiąca życia do 1 roku – 0,02 do 0,06 miligrama,
• dzieci 2 do 3 lat –0,02 do 0,08 miligrama,
• dzieci 4 do 6 lat – 0,03 do 0,12 miligrama,
• powyżej 7 lat i dorośli 0,05 do 0,2 miligrama.
  

Zapotrzebowanie na chrom rośnie przy dużych wysiłkach fizycznych i diecie wysokocukrowej z powodu zwiększonego wydalania chromu z moczem.