Sztuczne zaplemnienie
Inseminacja domaciczna IUI (intrauterine insemination) to procedura polegająca na wprowadzeniu za pomocą specjalnego cewnika (katetera) bezpośrednio do jamy macicy odpowiednio przygotowanego nasienia partnera, które dzięki temu omijają barierę śluzu szyjkowego i unikają uszkodzenia przez znajdujące się w nim przeciwciała.
Jeśli wprowadza się nasienie od dawcy mówimy wówczas o inseminacji nasieniem dawcy AID (artifical donor insemination).
Przygotowanie do inseminacji
Przed przystąpieniem do IUI pacjenta podlega stymulacji hormonalnej, której celem jest stymulacja kilku dojrzałych pęcherzyk przez jajnik. W celu pobudzenia wzrostu pęcherzyków podaje się klomifen lub gonadotropiny. Stymulacja odbywa się pod kontrolą USG i gdy pęcherzyki w jajnikach osiągną odpowiednią wielkość (średnica min. 18-20mm) pacjentce podaje się lek wywołujący owulację a po 24-36 godzinach od podania leku przeprowadza się zabieg inseminacji.
W dniu zabiegu mężczyzna oddaje nasienie po 2-4 dniach wstrzemięźliwości płciowej, które następnie po przygotowaniu i wyselekcjonowaniu najlepszych plemników za pomocą specjalnego cewnika inseminacyjnego zostają podane do jamy macicy.
Zabieg inseminacji zazwyczaj jest niebolesny, a po zabiegu czasem może pojawić się plamienie.
W wyniku inseminacji domacicznej uzyskuje się ciążę u około 20% pacjentów, a efektywność można oceniać po wykonaniu minimum 3 zabiegów. Jeśli po wykonaniu około 6 zabigów, nie doszło do rozwoju ciąży, wówczas należy rozważyć zapłodnienie pozaustrojowe (IVF).
Wskazania do inseminacji
Wskazaniem do inseminacji domacicznej są:
- obecność przeciwciał przeciwplemnikowych
- nieprawidłowe parametry nasienia (10-20mln/ml, 30-50% ruchu a + b)
- endometrioza
- zaburzenia owulacji
- niepłodność idiopatyczna (niewyjaśnionego pochodzenia)