Oparzenie słoneczne
Do oparzenia słonecznego dochodzi w wyniku nadmiernej ekspozycji skóry na działanie promieni ultrafioletowych o długości fali 280-320nm (UVB). Promieniowanie to jest pochłaniane przez szybę, dym, smog czy ozon. Do nieświadomego poparzenia słonecznego często dochodzi podczas pływania, przy bezchmurnym niebie, w miejscach zaśnieżonych i piaszczystych łatwo odbijających promienie. W wyniku działania promieni słonecznych następuje pogrubienie naskórka i zwiększenie produkcji ochronnego barwnika skóry (melaniny) przez melanocyty (komórki barwnikotwórcze skóry).
Objawy oparzenia słonecznego
Już w pierwszej dobie po nadmiernym opalaniu występuje lekki rumień z następowym łuszczeniem się, któremu towarzyszy ból i tkliwość skóry z pojawieniem się pęcherzy. Jeżeli oparzenie dotyczy większej powierzchni ciała mogą wystąpić objawy typowe dla udaru cieplnego
Rozpoznanie oparzenia słonecznego
Rozpoznanie ustala się na podstawie wywiadu zebranego od osoby u której doszło do poparzenia słonecznego oraz na podstawie typowych objawów klinicznych.
Postępowanie przy oparzeniu słonecznym
Aby uchronić się przed szkodliwym działaniem promieni słonecznych należy stosować się do kilku rad:
- pierwsza ekspozycja słoneczna w godz. południowych nie powinna przekraczać 30 min.
- przed 10 godz. i po 15 godz opalanie jest mniej niebezpiecznie w związku z większym pochłanianiem promieni UVB
- stosowanie 5 % kwasu paraaminobenzoesowego (PABA) lub jego estrów w postaci żelu lub kremu 30-60 minut przed planowanym opalaniem
- stosowanie filtrów zawierających benzofenon
- stosowanie filtrów zawierających tlenek cynku lub dwutlenek tytanu które tworzą fizyczną barierę nie przepuszczającą promieni słonecznych do powierzchni skóry
Do czasu ustąpienia ostrego odczynu należy:
- unikać nasłoneczniania skóry
- stosować okłady z zimnej wody, które łagodzą objawy