Mięsaki tkanek miękkich i kości, nowotwory podścieliskowe przewodu pokarmowego (GIST)

Mięsaki tkanek miękkich i kości, nowotwory podścieliskowe przewodu pokarmowego (GIST)

W mięsakach, czyli nowotworach złośliwych wywodzących się z tkanek pochodzenia mezenchymalnego (np. mięśni, tłuszczu, kości), poszukiwania nowych metod leczenia przesunęły się w kierunku tzw. leczenia celowanego molekularnie, czyli stosowania leków działających na dany cel w obrębie komórki nowotworowej, a nie na cały organizm.

Modelowym nowotworem litym, w którym zastosowano skutecznie leczenie celowane jest GIST. Nowotworów ten będący najczęstszym mięsakiem jamy brzusznej w postaciach zaawansowanych (czyli nieoperacyjnych lub przerzutowych) jeszcze kilka lat temu był chorobą nieuleczalną o bardzo złym rokowaniu. Prawdziwy przełom w leczeniu zaawansowanych postaci (nieoperacyjnych i/lub rozsianych) tego nowotworu stanowiło wprowadzenie na początku XXI wieku imatinibu [Glivec®] – doustnego, drobnocząsteczkowego leku będącego inhibitorem kinaz tyrozynowych, m.in. KIT i PDGFRA. GIST-y wykazują bowiem ekspresję genu KIT, kodującego receptor dla czynnika wzrostu komórek pnia (SGF) lub genu PDGFRA, kodującego receptor płytkopochodnego czynnika wzrostu. Oba receptory posiadają aktywność kinazy tyrozynowej. Wiadomo obecnie, że efekty leczenia imatinibem zależą od charakterystyki molekularnej nowotworu. Cechą charakterystyczną GIST jest mutacja aktywująca jeden z wymienionych genów.

Omówiono również wstępne wyniki badania amerykańskiego trzeciej fazy nad zastosowaniem leczenia uzupełniającego imatinibem po radykalnym wycięciu GIST. Wskazują one na poprawę wyników odnośnie przeżyć wolnych od nawrotu choroby, nie ma jednak dostępnych najistotniejszych z punktu widzenia medycznego danych dotyczących wpływu na przeżycia całkowite chorych. W Polsce (w Klinice Nowotworów Tkanek Miękkich i Kości Centrum Onkologii-Instytutu w Warszawie) jest również realizowany podobny do amerykańskiego międzynarodowy protokół badania klinicznego EORTC 62024 nad leczeniem uzupełniającym imatinibem po wycięciu GIST o dużym i pośrednim ryzyku nawrotu. Polscy chorzy mają swobodny dostęp do tego badania, w ramach którego otrzymują bezpłatne leczenie imatinibem przez okres 2 lata lub są poddawania starannej obserwacji i w razie nawrotu choroby otrzymują również leczenie imatinibem w ramach programu terapii onkologicznej. Dopiero pełne wyniki realizowanych badań klinicznych mogą stanowić podstawę wdrożenia leczenia uzupełniającego imatinibem do rutynowej terapii GIST.

Czerniak skóry

Obecnie testowane są również inne leki o nowych mechanizmach działania, jak przeciwciała monoklonalne anty-CTLA4 czy STA4783 (induktor stresu oksydacyjnego) w połączeniu z paklitakselem, ale wyników badań III fazy należy oczekiwać dopiero w przyszłości.

Doc. n. med. Włodzimierz Ruka
Dr n. med. Piotr Rutkowski
Klinika Nowotworów Tkanek Miękkich i Kości Centrum Onkologii-Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie

Klinika Nowotworów Tkanek Miękkich i Kości Centrum Onkologii-Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie

Ocena artykułu

4.52
z 50 głosów
Napisz komentarz →
5
 
(32)
4
 
(15)
3
 
(1)
2
 
(1)
1
 
(1)
Ocena
Ocenianie... . .
Dziękujemy za ocenę!
4.52 z 50 głosów

94%czytelników oceniło artykuł na 4 i 5 gwiazdek.

    Podobne teksty