Implanty w stomatologii

Leczenie implantologiczne jest nowoczesnym sposobem uzupełniania braków uzębienia za pomocą elementów wszczepianych w jamę ustną (najczęściej w kość zębodołową), które zastępują korzeń zęba.

Implantologia jest dziedziną szybko rozwijającą się, która jest bardziej popularne niż tradycyjne leczenie protetyczne. Implanty stosuje się w przypadku braku uzębienia. Pozwalają one uniknąć dyskomfortu typowego dla konwencjonalnych rozwiązań protetycznych, takich jak trudności w jedzeniu i mówieniu oraz stopniowego, postępującego zaniku kości szczęki oraz utraty sąsiednich zębów. Implanty są stabilnym filarem dla uzupełnień protetycznych (korony, mosty, protezy częściowe, całkowite) dzięki czemu zapewniają pełne odtworzenie funkcji utraconego uzębienia dzięki czemu poprawiają stabilność protez.

O implantach

Implanty zębowe mają kształt mniej lub bardziej zbliżony do kształtu korzenia zębowego, które mają zastępować. Implanty mogą mieć różną długość (7–20 mm), szerokość (3–7 mm) i średnicę (3–4 mm). Najczęściej występują implanty śrubowe o kształcie stożkowatym, chociaż duża różnorodność kształtów implantów świadczy o tym, że nie ma zgodności co do tego, jaki kształt powinien mieć idealny implant.

Biokompatybilność oraz podstawowe cechy implant uzyskuje dzięki z którego został zbudowany oraz składu warstwy powierzchownej, którą został pokryty, co ma duże znaczenie dla akceptacji implantu przez tkankę i dla procesu osseointegracji czyli zrostu żywej tkanki kostnej z powierzchnią implantu, który następuje po kilku miesiącach od jego umieszczenia w kości. Większość implantów wykonana jest z czystego tytanu lub z jego stopu, które wykazują wysoką odporność na korozję, a jego powierzchnia pokryta jest rozpyloną plazmą tytanową lub hydroksyapatytem.

Implanty - przebieg leczenia i rodzaje osadzania

Przed przystąpieniem do osadzenia implantów lekarz ocenia warunki anatomiczne w obrębie jamy ustnej, ocenia stan uzębienia oraz może zlecić wykonanie dodatkowych badań diagnostycznych takie jak zdjęcie panoramiczne, badania krwi. Po leczeniu przygotowawczych, jeśli stan uzębienia będzie tego wymagał, lekarz określi możliwości leczenia implantologicznego (rozpoczęcie, odroczenie lub zaniechanie leczenia) i wspólnie z pacjentem wybierze odpowiednią metodę postępowania. Czasami konieczne jest leczenie protetyczne z wykonaniem protez, mostów czy koron.

Ze względu na sposób osadzania implantów wyróżnia się:

• Wszczepy natychmiastowe (jednofazowe) – po osadzeniu implantów w kości są one natychmiast obciążane pracą protetyczną (zęby lub proteza).
• Wszczepy odroczone (dwufazowe) - po osadzeniu implantów w kości czeka się kilka miesięcy na wygojenie (3 miesiące dla żuchwy i 6 miesięcy dla szczęki) i dopiero po tym czasie wykonuje się protezę, most lub koronę.
  
• Natychmiastowa implantacja - Wstawienie implantu bezpośrednio po ekstrakcji zęba.
  

Przebieg leczenia uzależniony jest od wybranego rozwiązania implantologicznego. Zabieg umieszczenia implantu wykonuje się w znieczuleniu miejscowym dzięki czemu jest on całkowicie bezbolesny. Po nacięciu dziąsła umieszcza się implant w kości w miejscu gdzie wcześniej były korzenie zębów naturalnych po czym zakłada się szwy na dziąsła. W zależności od użytej metody pacjent może otrzymać uzupełnienie protetyczne w postaci protezy od razu po zabiegu lub w przypadku zabiegu odroczonego, na czas gojenia się i ossointegracji (do kilku miesięcy) pacjent po zabiegu może nosić dotychczasową protezę lub most. Proces umieszczania implantu w kości trwa około 10 minut a podczas jednej wizyty można wszczepić kilka implantów.

Wskazania

Wskazania do zastosowania implantów:

• bezzębie
• braki międzyzębowe w uzębieniu o różnej rozpiętości
  
• brak zawiązka lub zawiązków zębów stałych
• nie tolerowanie protez konwencjonalnych,
  

Przeciwwskazania

Nie każdy pacjent może poddać się zabiegowi implantacji. Poniżej przedstawiamy podstawowe przeciwwskazania uniemożliwiające wszczepienia implantów.

Miejscowe:

• niewystarczające do umieszczenia implantów wymiary wyrostka zębodołowego
• brak miejsca pomiędzy zębami górnymi i dolnymi
• brak miejsca pomiędzy zębami sąsiednimi
• nieprawidłowa błona śluzowa w miejscu przyszłej implantacji
  

Ogólne bezwzględne:

• choroby wyniszczające organizm (choroby nowotworowe, AIDS, alkoholizm, narkomania)
• zły stan higieny jamy ustnej
• cukrzyca
• choroby psychiczne
  

Ogólne względne:

• zaawansowana paradontozą
• stany zapalne przyzębia lub błony śluzowe
• nawykowe zgrzytanie – bruksizm
• inne stany zapalne kości
• osteoporoza i inne choroby reumatyczne
• choroby układu krążenia (nadciśnienie, niewydolność serca itp.), wrodzone wady serca, protezy zastawek sercowych
• chorobę Parkinsona
• choroby szpiku czyli układu krwiotwórczego
• układu oddechowego (astma, przewlekłe zapalenie oskrzeli, przebyta gruźlica)
• choroby psychiczne
• choroby nerek
• schorzenia wątroby
• alergie
• przyjmowanie niektórych leków (np. sterydów).
  

Leczenia implantologicznego nie stosuje się u pacjentów poniżej 16. roku życia, ze względu nieukończony rozwój kości oraz u osób powyżej 65. roku życia. Nie wszczepia się implantów pacjentkom w ciąży.

Powikłania

Dla powodzenia leczenia bardzo istotna jest ponowna ocena warunków zębowych i funkcjonowanie oddanej pracy protetycznej. Dlatego też należy dokonać badania kontrolnego w ciągu kilku dni po założeniu implantu a następnie co kilka tygodni przez kolejny rok, gdyż w tym czasie istnieje największe ryzyko wystąpienia powikłań, wśród których najczęściej obserwuje się:

• obrzęk i niewielki ból w miejscu wszczepienia
• odrzucenie implantu (brak integracji kości i implantu)
• ruchomość implantu powstała na wskutek zbyt dużego obciążenia protezą
• obumarcie części kości
• uszkodzenia kości, błony śluzowej, naczyń krwionośnych, nerwów
• stany zapalne wokół implantu
  

Jak zapobiegać powikłaniom

W celu zapobieganiu powikłań oprócz regularnych kontroli stomatologicznych należy:

• dbać o higienę jamy ustnej, dokładnie czyścić zęby i przestrzenie międzyzębowe
• używać miękkich szczoteczek do zębów
• przestrzegać innych zaleceń lekarza

Po zabiegu

Po założeniu wszczepu może pojawić się obrzęk i niewielki ból, które ustępują po kilku dniach. Aby zmniejszyć te dolegliwości należy przez pierwsze dni stosować okłady z lodu, aby zapobiec obrzękom i krwawieniom. W przypadku pojawienia się bólu, należy stosować leki przeciwbólowe, które zaleci lekarz stomatolog. Należy również unikać jedzenia i picia gorących potraw i napojów, pokarmów twardych i kruchych. 

W pierwszych 2-3 dniach po zabiegu, w trakcie szczotkowania zębów, należy unikać okolicy, w której przeprowadzono zabieg. Po tym okresie, w celu oczyszczania okolicy wokół gojącej się rany, można używać szczoteczek do zębów ze specjalnego miękkiego włosia. Zaleca się płukanie jamy ustnej płynami antybakteryjnymi.

Po około 7 dni od zabiegu zdejmuje się szwy założone w miejscu wszczepienia implantu.

Po zabiegu należy systematycznie oczyszczać zęby z osadu i kamienia nazębnego, gdyż wyeliminowanie płytki nazębnej hamuje rozwój bakterii zmniejszając tym ryzyko powikłań.

Jak postępować z implantami

Prawidłowe postępowanie z implantami polega głównie na zachowaniu idealnej higieny jamy ustnej. Nie należy zbytnio obciążać implantów gryząc twarde pokarmy (orzechy, kości). Każdy pacjent powinien przestrzegać dodatkowych zaleceń stomatologicznych oraz poddawać się badaniom kontrolnym wyznaczonym przez stomatologa.