Szczepionka przeciw poliomyelitis

Spis treści

1. Wskazania
2. Przeciwwskazania
3. Działania niepożądane
4. Dawkowanie
5. Preparaty

Szczepionka przeznaczona do czynnego uodporniania przeciw poliomyelitis. W Polsce szczepienia p/ poliomyelitis wykonywane są zarówno szczepionką inaktywowaną (zabitą, IPV) wg Salka jak również szczepionką żywą atenuowaną (OPV) wg Sabina.

Doustna szczepionka przeciw poliomyelitis (OPV), jest przygotowana z żywych wirusów szczepów Sabina po podaniu których dochodzi do bezobjawowego zakażenia i namnażania atenuowanego wirusa w jelicie cienkim.

Szczepionka do wstrzyknięć przeciw poliomyelitis (IPV), wg Salka zawiera zabite 3 typy wirusa (1, 2 i 3).

Wskazania

Zabita szczepionka Polio (IPV) jest w Polsce stosowana u wszystkich dzieci jako pierwsza dawka szczepienia przeciwko poliomyelitis. Ponadto, szczepionka IPV powinna być zastosowana u dzieci, które mają przeciwwskazania do szczepień szczepionką żywą, a mianowicie:

• u dzieci z zaburzeniami odporności – zarówno wrodzonymi jak i nabytymi,
• u niemowląt i dzieci z zespołem krótkiego jelita,
• u chorych na przewlekłą biegunkę chlorkową,
• u osób z zespołem złego wchłaniania w okresie zaostrzenia ( biegunka).

Szczepionka inaktywowana powinna być również zastosowana:

• u osób przebywających w bliskim kontakcie z osobami z zaburzeniami odporności lub z osobami nie szczepionymi p/poliomyelitis
• u osób dorosłych, które udają się w podróż na tereny endemicznego występowania tej choroby.

Szczepionkę żywą (OPV) podaje się niemowlętom w 5. mż. jako drugą dawkę w cyklu szczepienia oraz kolejne dawki według "Kalendarza szczepień ochronnych". Szczepionka żywa może być podawana chorym zakażonym bezobjawowo wirusem HIV

Przeciwwskazania

Szczepionka przeciw polio inaktywowana (IPV) nie powinna być stosowana w przebiegu:

• ostrych chorób gorączkowych do czasu ich ustąpienia,
• nadwrażliwości na składniki szczepionki,
• nadmiernych reakcji po poprzednich dawkach szczepionki.

Szczepionka przeciw polio żywa (OPV) nie powinna być stosowana w przebiegu:

• ostrych chorób gorączkowych,
• u osób z obniżoną odpornością ( leczenie lekami immunosupresyjnymi),
• u chorych na przewlekłą biegunkę chlorkową, zespół złego wchłaniania i nietolerancja pokarmowa w okresie zaostrzenia.

Działania niepożądane

Po zastosowaniu szczepionki IPV mogą wystąpić objawy niepożądane:

• miejscowe: zaczerwienienie, obrzęk, bolesność;
• ogólne: bóle mięśniowe i uczucie osłabienia.

Po zastosowaniu szczepionki OPV mogą wystąpić bóle głowy, rzadko objawy żołądkowo-jelitowe

Dawkowanie

Według obowiązującego w Polsce Programu Szczepień Ochronnych – POS ( Dz.U.Nr55,poz.664-2000r.) szczepienie p/poliomyelitis należy do szczepień obowiązkowych i powinno być podane dziecku w następujących terminach:

• I dawka - 3 / 4 miesiąc życia
• II dawka - 5 miesiąc życia
• III dawka – 6 / 7 miesiąc życia
• IV dawka – 16-18 miesiąc życia
• 6 rok życia – pierwsza dawka przypominająca
• 11 rok życia – druga dawka przypominająca

Odstępy między poszczególnymi dawkami szczepionki powinny wynosić 6 tyg.

Zgodnie z Kalendarzem Szczepień pierwsza dawka szczepienia p/poliomyelitis powinna być wykonana szczepionką inaktywowaną IPV, natomiast pozostałe szczepienia przy użyciu szczepionki żywej atenuowanej OPV.

Preparaty

• Polio doustne –OPV wg Sabina – firma SmithKline Beecham
• Imovax - Polio IPV – szczepionka inaktywowana ( zabita ) wg Salka firma Aventis Pasteur
• DTPa + IPV zawiera T-toksoid błoniczy, D-toksoid tężcowy, Pa-krztusiec acelularny + IPV trzy typy ( 1,2,3 ) inaktywowanych wirusów polio firma Statens Serum Institut
• TETRACOQ zawiera toksoid błoniczy, toksoid tężcowy, krztusiec pełnokomórkowy + trzy typy (1,2,3 ) inaktywowanych wirusów polio firma Aventis –Pasteur