Sezon na kleszcze - szczepimy wiedzę - poradnik
Jeżeli w samym środku lata, w czasie pięknej pogody, nagle zacznie Cię łamać w kościach, pojawi się gorączka, odczujesz zmęczenie, będziesz miał zawroty głowy - zastanów się, czy przypadkiem nie ukąsił cię zainfekowany kleszcz. Jeśli przebywałeś niedawno w lesie, czy choćby w pobliskim parku, dokładnie skontroluj swoje ciało i ubranie, czy nigdzie nie ma na nim kleszczy.
Rozpoznaj kleszcza
Kleszcze należą do gromady pajęczaków, do której zaliczamy także pająki i roztocza. Wyglądem przypominają małe, czarne pajączki, które wydają się zupełnie nieszkodliwe. W rzeczywistości te niepozorne osobniki, są jednymi z najbardziej nie-bezpiecznych pasożytów atakujących człowieka. W Polsce występuje kilka gatunków kleszczy, jednak najbardziej rozpowszechniony jest kleszcz pospolity (Ixodes ricinus).
Kleszcze podczas cyklu rozwojowego przeobrażają się od najmniejszego stadium - larwy, poprzez nimfę wielkości ziarnka maku , aż do postaci dorosłej, wielkości dużej główki szpilki. Każda postać rozwojowa kleszcza potrzebuje do dalszego przeobrażania posiłku z krwi, po którym kleszcz pęcznieje i jest wtedy już dobrze widoczny na skórze.
Co w trawie piszczy?
Ulubionymi siedliskami kleszczy, żywiących się krwią ssaków, ptaków i gadów, są wilgotne obszary roślinne, zwłaszcza lasy liściaste i mieszane, łąki, polany oraz zarośla w pobliżu jezior i rzek. Można je także spotkać w parku lub przydomowym ogródku. Znacznie rzadziej występują w suchych, sosnowych lasach. Larwy kleszczy żyją przeważnie w trawie, natomiast osobniki dojrzałe mogą czaić się wyżej na krzakach lub drzewach.
Kiedy kleszcze są najbardziej aktywne?
Aktywność kleszczy uzależniona jest od warunków klimatycznych - im wyższa jest temperatura i wilgotność otoczenia, tym ich aktywność jest większa. Rozpoczyna się zwykle wczesną wiosną, kiedy ustępują mrozy, i trwa aż do późnej jesieni.
Jak uchronić się przed ukąszeniem?
Kleszcze mogą przyczepiać się do każdej części ciała, wprowadzając pod skórę aparat kłująco-ssący. Zazwyczaj znajdujemy je na rękach, nogach, głowie i uszach, zgięciach stawów, w pachwinach oraz fałdach skórnych. Kleszcze zanim wysączą dużo krwi, są tak małe, że bez problemu mogą przemieszczać się po naszym ciele. Gdy się najedzą - odpadają od swego żywiciela.
Gdy wybieramy się w miejsca zagrożone występowaniem kleszczy, trzeba zadbać o odpowiednie ubranie: założyć czapkę, zakryte buty, długie spodnie i koszule z długimi rękawami przylegającymi do ciała lub zakończone ściągaczami. Dobrze jest zwrócić uwagę na kolor odzieży - na jasnym tle łatwiej zauważyć wędrującego po ubraniu kleszcza. Można stosować tzw. repellenty - produkty odstraszające kleszcze, nanoszone bezpośrednio na skórę lub odzież. Po powrocie z miejsc szczególnie narażonych na występowanie kleszczy, należy dokładnie obejrzeć całe ciało i głowę oraz ubranie, czy nie ma na nim kleszczy. Warto także wziąć prysznic, dzięki któremu można spłukać nimfy kleszczy, które trudno dostrzec gołym okiem.
Co zrobić gdy wczepi się nam kleszcz?
Usuwanie kleszczy z ciała nie jest zabiegiem trudnym. Najlepiej, przy pomocy pęsety, ująć kleszcza bezpośrednio przy skórze i delikatnie, ale zdecydowanym ruchem, wyciągnąć lub wykręcić go ze skóry. W aptekach dostępne są także specjalne urządzenia do wyjmowania kleszczy. Należy uważać, aby podczas usuwania nie uszkodzić kleszcza tak, aby w naszej skórze nie pozostała jego główka.
Nie należy kleszcza zgniatać, przypalać zapałką, smarować tłuszczem ani benzyną. Czynności te powodują, że kleszcz może zwrócić treść pokarmową, co znacznie zwiększa ryzyko przeniesienia drobnoustrojów chorobotwórczych. Po wyjęciu pasożyta, ranę należy przemyć środkiem dezynfekującym, a ręce umyć wodą z mydłem. Miejsce ukłucia należy obserwować przez okres kilku tygodni - gdy pojawi się zaczerwienie lub powiększający się rumień, trzeba niezwłocznie zgłosić się do lekarza!
W jaki sposób człowiek ulega zakażeniu drobnoustrojami przenoszonymi przez kleszcze?
Do zakazenia dochodzi w czasie ukłucia, gdy następuje bezpośrednie wprowadzenie zarazków do krwi. Można tez zarazić się spożywając niepasteryzowane mleko lub jego przetwory, w którym może znajdować się wirus kleszczowego zapalenia mózgu
Czym grozi ukąszenie kleszcza?
Do zachorowania prowadzi stosunkowo niewielki odsetek ukąszeń, gdyż nie każdy kleszcz jest zakażony. Jednak warunki klimatyczne mogą sprzyjać rozprzestrzenianiu się zakażonych kleszczy, których ukąszenie jest przyczyną groźnych chorób zakaźnych. Zainfekowane kleszcze, podczas wysysania krwi, przenoszą wirusy zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu, a także bakterie wywołujące boreliozę. Ryzyko zachorowań zależy od czasu, przez jaki kleszcz był przyczepiony do skóry człowieka. W przypadku KZM wystarcza krótkotrwałe żerowanie. Aby doszło do zakażenia boreliozą, potrzeba około 24 godzin żerowania, po których ryzyko jest już bardzo duże. Dlatego też, natychmiast po zauważeniu przyczepionego kleszcza, należy go we właściwy sposób usunąć.
Warto wiedzieć, że ślina kleszczy ma właściwości znieczulające, dlatego najczęściej nie czujemy ukąszenia. Kleszcz po przebiciu skóry może wysysać krew przez kilka dni. Następnie odpada.
Choroby przenoszone przez kleszcze:
Borelioza z Lyme - objawy i przebieg:
Borelioza jest przewlekłą chorobą bakteryjną, dzielącą się na fazę wczesną i późną. Wywołują ją krętki (Borrelia burgdorferi) przenoszone przez wszystkie postaci kleszczy, dlatego bywa również nazywana krętkowicą kleszczową.
Najwcześniejszym i najczęstszym objawem wczesnej fazy boreliozy jest tzw. "rumień wędrujący" - czerwona plamka w miejscu ukłucia, z której w ciągu kilku (od 3 do 30) dni powstaje szerzące się obwodowo zaczerwienienie o średnicy od kilku do kilkunastu centymetrów. Rumień może powodować świąd i pieczenie, czasem mogą mu towarzyszyć objawy ogólnoustrojowe: gorączka, uczucie zmęczenia, ból głowy, mięśni i stawów oraz powiększenie węzłów chłonnych. Gdy dostrzeżemy powiększający się rumień, trzeba niezwłocznie zgłosić się do lekarza!
Leczenie właściwym antybiotykiem prowadzi do całkowitego wyleczenia. Jednak, nierozpoznana i nieleczona borelioza przeradza się w fazę przewlekłą i zagraża licznymi niebezpiecznymi dla zdrowia powikłaniami. Występują wówczas przewlekłe zmiany skórne, ciężkie zmiany zapalne stawów, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie nerwów czaszkowych (zwłaszcza twarzowego), a także zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, mózgu i rdzenia.
To stadium choroby szczególnie zagraża kobietom w ciąży, powodując niejednokrotnie poronienia lub uszkodzenia płodu.
Wirusowe zapalenie mózgu - KZM - objawy i przebieg:
Kleszczowe wirusowe zapalenie mózgu, w skrócie KZM, jest chorobą o ostrym, dwufazowym przebiegu, wywoływaną przez wirusa z rodziny Flaviviridae. Jest najgroźniejszą chorobą wirusową przenoszoną przez kleszcze powodującą zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu. U części zakażonych osób choroba może przebiegać łagodnie i tylko badanie krwi może potwierdzić jej obecność. Współczesna medycyna nie zna skutecznego leczenia przyczynowego tej choroby.
W przypadku poważniejszego zakażenia, choroba przebiega dwufazowo. W pierwszym stadium rozwoju choroby (od 4 do17 dni po ukłuciu) występują objawy podobne do grypy: gorączka, złe ogólne samopoczucie, ból głowy, mięśni i stawów, niekiedy nudności i wymioty. Objawy te utrzymują się do 9 dni, po czym, po kilku dniach pozornego wyzdrowienia, pojawia się wysoka gorączka, silne bóle i zawroty głowy, sztywność karku, światłowstręt, zaburzenia świadomości i chwilowa utrata przytomności. Mogą wystąpić drgawki oraz niedowłady i porażenia nerwów. Wówczas zachodzą także zmiany zapalne w płynie mózgowo-rdzeniowym. Są to bardzo groźne objawy drugiej fazy KZM, wymagające natychmiastowej interwencji lekarza i hospitalizacji!
Kleszczowe zapalenie mózgu może mieć bardzo ciężki przebieg. Jeżeli dojdzie do zakażenia ośrodkowego układu nerwowego, nie jest możliwe leczenie przyczynowe, a jedynie łagodzenie objawów. Niejednokrotnie stwierdza się również następstwa pochorobowe, takie jak niedowłady kończyn lub zanik mięśni. W jednym do dwóch procent przypadków, kleszczowe zapalenie mózgu kończy się śmiercią.
Szczepienia przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu KZM
Kleszczowe zapalenie mózgu to choroba, przeciw której skutecznie zabezpieczają nas odpowiednie szczepienia. W Programie Szczepień Ochronnych, szczepienie przeciw KZM zalecane jest dla osób przebywających na terenach o nasilonym występowaniu tej choroby, a zwłaszcza:
- osób zatrudnionych przy eksploatacji lasu
- funkcjonariuszy straży pożarnej i granicznej
- wojskowych stacjonujących w rejonach zalesionych
- rolników
- młodzieży, uczestników obozów i kolonii
- turystów
Gdy niezbędne jest szybkie zabezpieczanie lekarz może zastosować przyspieszony schemat szczepienia umożliwiający uzyskanie ochronnego miana przeciwciał już po trzech - czterech tygodniach od pierwszego wstrzyknięcia.
W razie potrzeby długotrwałego podtrzymania odporności szczepienie trzeba powtarzać przyjmując, co 3 lata pojedynczą dawkę przypominającą.
Kleszcze raz jeszcze - O tym należy pamiętać!
- Kleszcze to pasożytnicze pajęczaki przenoszące groźne dla człowieka i zwierząt choroby zakaźne: kleszczowe zapalenie mózgu i boreliozę.
- Są aktywne od wczesnej wiosny do późnej jesieni.
- Kleszczowe zapalenie mózgu to choroba, przeciw której brak jest leczenia przyczynowego, ale można jej skutecznie zapobiec stosując szczepienia ochronne.
- Borelioza to przeciwnie: choroba bakteryjna, którą można skutecznie leczyć antybiotykami, ale nie ma przeciw niej szczepionki. W ochronie przed nią może pomóc szybkie usuniecie kleszcza.
- Miejsce po usunięciu kleszcza należy obserwować przez kilka tygodni - powiększające się zaczerwienianie może być objawem boreliozy.
- Podczas wizyty u lekarza, należy wspomnieć o ukąszeniu przez kleszcza. Pozwoli to na postawienie właściwej diagnozy
- objawy nie zawsze są widoczne i należy przeprowadzić badania krwi.
- Nie lekceważ chorób przenoszonych przez kleszcze!