Znieczulenie ogólne w stomatologii

Narkoza (znieczulenie ogólne, uśpienie) to rodzaj znieczulenia, który eliminuje ból, oraz czasowo wyłącza świadomość.

Przed przystąpieniem do znieczulenia pacjent jest podłączany do aparatury monitorującej prace serca (EKG), ciśnienie tętnicze krwi oraz tętno, która w sposób ciągły monitoruje stan pacjenta podczas znieczulenia. W celu pomiaru utlenowania krwi założony czujnik pulsoksymetru na palec ręki wskazuje, czy utlenowanie krwi jest właściwe.

Znieczulenie ogólne można wykonać metodą dożylną lub wziewną. W metodzie dożylnej stan uśpienia wywołuje się poprzez dożylne podanie leków, natomiast w metodzie wziewnej dodatkowo niezbędny jest aparat, za pomocą którego podaje się niezbędne leki oraz który podtrzymuje funkcje oddechowe za pacjenta. W znieczuleniu dożylnym aparat do znieczulenia nie jest bezwzględnie konieczny, gdyż nie wszystkie środki stosowane do znieczulenia muszą osłabiać czynność oddychania, jednak zwykle wymagany jest chociaż najprostszy przyrząd do wspomagania oddychania (np. zestaw Ambu).

Przystępując do znieczulenia, pacjent zwykle otrzymuje dożylnie leki usypiające i zwiotczające mięśnie a poprzez założoną przez maseczkę umieszczoną na ustach i nosie tlen, który ma na celu polepszenie utlenowania krwi przed podaniem właściwych środków znieczulających, które mogą osłabiać oddech pacjenta. Po zadziałaniu podanych leków anestezjolog intubuje pacjenta, poprzez założenie pod kontrolą wzroku specjalnej rurki do dróg oddechowych. Następnie dla podtrzymania znieczulenia stosuje się przeważnie środki wziewne gazowe lub lotne w połączeniu z tlenem, które podaje się do rurki intubacyjnej.

Głębokość narkozy (a przez to ilość i rodzaj podawanych leków) jest zależna od stanu chorego oraz rodzaju zabiegu operacyjnego.

Po zakończeniu operacji podawane są leki odwracające działanie leków usypiających i porażających mięśnie i po powrocie prawidłowej czynności mięśni, którą stwierdza się jeśli pacjent na polecenie otworzy powieki, wysunie język, rurka intubacyjna jest usuwana z krtani.

Po znieczuleniu ogólnym pacjent pozostaje przez parę godzin na sali pooperacyjnej gdzie jest stale monitorowany, aby szybko rozpoznać ewentualne powikłania pooperacyjne czy powikłania po znieczuleniu. Aparatura monitoruje czynność serca, ciśnienie krwi, ilość tlenu we krwi. Większość pacjentów podawanych ma tlen przez maseczkę lub cewnik do nosa oraz dożylnie kroplówki.

Powikłania

Mimo że do znieczulenia ogólnego stosowane leki i sprzęt są bardzo bezpieczne istnieje możliwość wystąpienia powikłań:

• parogodzinna czy parodniowa chrypka, która jest następstwem intubacji i zwykle mija bezpowrotnie.
• długotrwała senność,
• zbyt płytki oddech,
  
• spadki bądź wzrosty ciśnienia tętniczego,
  
• zaburzenia pracy serca.
  
• nieprawidłowa reakcji na użyte leki l