Rok profilaktyki w pediatrii
W pierwszej połowie XX wieku choroby zakaźne i pasożytnicze były przyczyną 40% ogółu zgonów wśród dzieci poniżej 5. roku życia. Do dnia dzisiejszego w walce z chorobami zakaźnymi odnieśliśmy już bardzo duże sukcesy, ale nadal jeszcze nie czujemy się zwycięzcami.
Rolą i zadaniem pediatrów oraz lekarzy rodzinnych jest intensywne prowadzenie edukacji zdrowotnej swoich pacjentów oraz popularyzacja szczepień ochronnych. Lekarz powinien informować i uświadamiać rodzicom, że dopiero uzupełnienie szczepień obowiązkowych szczepieniami zalecanymi, stanowi optymalne zabezpieczenie dziecka. Niektóre szczepienia zalecane w Polsce są w wielu krajach od lat szczepieniami obowiązkowymi.
Wygodną i bezpieczną formą uchronienia dziecka przed chorobami, przy jednoczesnym zapewnieniu mu odporności, jest stosowanie szczepionek skojarzonych. Stanowią one alternatywę dla szczepionek obowiązkowych i zalecanych, dzięki nim dziecko unika kilku wkłuć w czasie jednej wizyty, a także oszczędza mu się niepotrzebnego bólu i łez. Szczepionki te zawierają antygeny kilku drobnoustrojów, dzięki czemu zostaje nabyta odporność przeciwko kilku chorobom jednocześnie. Ich stosowanie pozwala uniknąć częstych wizyt w przychodni, a co najważniejsze dla naszych pociech – zmniejsza stres związany ze szczepieniami. Ponadto podawanie szczepionek skojarzonych wzmaga odpowiedź immunologiczną i ostateczną odporność organizmu, umożliwiając zarazem zmniejszenie dawki substancji dodatkowych, w których rozpuszczona jest szczepionka. Przykładem takiej szczepionki skojarzonej jest szczepienie jednocześnie przeciw ponad 5 chorobom: błonicy, tężcowi, krztuścowi, polio oraz zakażeniom wywołanym przez bakterię Haemophilus influenzae typu b (Hib).