Miej oczy szeroko otwarte

1. Przyczyny
2. Diagnoza
3. Leczenie

Czy czujesz, że Twoje oczy są zmęczone? Czy masz wrażenie, jakby pod powiekami znajdowały się drażniące ziarnka piasku? Czy towarzyszy Ci nieustające swędzenie i pieczenie powiek? Czy Twoje oczy łzawią, są zaczerwienione i wrażliwe na światło? Czy obraz, który widzisz jest niewyraźny, jakby spowity mgłą? Zapewne wiele osób odpowiedziałoby pozytywnie na chociaż jedno z powyższych pytań. Okuliści alarmują, że co piąty pacjent cierpi na dolegliwości związane z zespołem suchego oka. Dodają jednak, że istnieją sposoby na wyeliminowanie niechcianych przypadłości.

Przyczyny

Zespół suchego oka to choroba oczu, która spowodowana jest wydzielaniem zbyt małej ilości łez lub ich nieprawidłowym składem. Dolegliwość ta wynika z wielu różnych czynników. Najczęstsza przyczyna związana jest z nadwyrężaniem wzroku, poprzez zmniejszanie częstotliwości mrugania. Dzieje się tak w trakcie wielogodzinnego czytania, jazdy samochodem, oglądania telewizji czy pracy na komputerze. Kolejny istotny czynnik, to niesprzyjające warunki, w których przebywamy na co dzień. Dyskomfort wywołują pomieszczenia pełne kurzu, pyłów, chemicznych substancji drażniących, gazów przemysłowych, miejsca klimatyzowane lub nadmiernie ogrzewane, czy też wnętrza, w których jest suche powietrze. Na suche i zmęczone oczy wpływ mają również przewlekłe schorzenia, takie jak: choroby tarczycy, nadciśnienie tętnicze, nowotwory, cukrzyca, trądzik czy łojotok. Również zażywanie określonych medykamentów może wywoływać niepożądane dla oczu skutki. Najczęściej są to środki lecznicze stosowane w przypadku antykoncepcji, alergii i bezsenności. Zdarza się także, że leki uspokajające i psychotropowe mają istotny wpływ na kondycję naszych oczu. Zespół suchego oka może być spowodowany zmianami wynikającymi z upływu czasu – procesami hormonalnymi w okresie klimakterium, zmniejszaniem się poziomu estrogenu, coraz gorszą pracą gruczołu łzowego. Do przyczyn suchych oczu należą także powikłania wywołane noszeniem soczewek kontaktowych, niedobór witamin (w szczególności A), ciąża czy stres.

Diagnoza

Rozpoznanie zespołu suchego oka u pacjenta odbywa się na podstawie wywiadu oraz wyników dwóch testów. Na początku, lekarz okulista zadaje określone pytania, dotyczące występujących objawów, a następnie przechodzi do wykonania badań. Pierwsze z nich, tak zwany test Schirmera, przeprowadzany jest w celu określenia ilości wydzielanych łez. Używa się do niego paska bibuły, który przykłada się do dolnej powieki tak, aby niewielka jego część znajdowała się w worku spojówkowym. Po pięciu minutach sprawdza się na bibułce odcinek, który został zwilżony. Jeżeli ma więcej niż 15 milimetrów – wynik jest prawidłowy, od 10 do 15 milimetrów, to wynik mieszczący się w normie, poniżej 10 milimetrów oznacza, że ilość produkowanych łez jest zbyt mała. Drugi test, tak zwany BUT, pomaga ocenić stabilność filmu łzowego. Przeprowadza się go poprzez zapuszczenie do worka spojówkowego barwnika fluoresceiny. Pacjent proszony jest o kilkukrotne mrugnięcie, a następnie ma powstrzymać się od zamykania powieki. Lekarz obserwuje zmiany na powierzchni oka w lampie szczelinowej. Jeżeli widoczne są czarne plamy, to oznacza przerwanie ciągłości filmu, a tym samym jego niedostateczną stabilność.

Leczenie

Radzenie sobie z suchymi i zmęczonymi oczami nie jest takie trudne. Przede wszystkim należy skupić się na uzupełnianiu filmu łzowego za pomocą środków zwilżających. Zazwyczaj wykorzystuje się do tego specjalne preparaty, tak zwane „sztuczne łzy”. Trzeba jednak pamiętać, aby korzystać z tych środków leczniczych, które nie zawierają konserwantów. Osoby z soczewkami powinny zwrócić szczególną uwagę na to, czy mogą stosować konkretne krople. Składniki, które pozytywne oddziałują na nasze oczy, to kwas hialuronowy, prowitaminy B5, świetlik czy nagietek lekarski.