Lulek czarny

Rodzina: Solanaceae

Opis surowca: Surowcem są liście lulka czarnego zebrane w czasie kwitnienia, zawierające nie mniej niż 0,05% alkaloidów w przeliczeniu na atropinę.

Związki czynne: Zawiera alkaloidy tropanowe głównie hjoscjaminę, skopolaminę, bardzo mało atropiny.

Działanie: Parasympatolyticum, spasmolyticum, sedativum, analgeticum. Liść lulka zawiera te same alkaloidy co liść belladonny czy bielunia, ale w znacznie mniejszych ilościach. Ze względu na zmienne proporcje alkaloidów działanie wyciągów z tego surowca nie jest stałe. Alkaloidy te porażają zakończenia nerwów przywspółczulnych, wywołują rozkurcz mięśni gładkich przewodu pokarmowego i hamują pracę gruczołów wydzielniczych. Ich środkowe działanie jest różne. Hjoscjamina pobudza niektóre ośrodki nerwowe, natomiast skopolamina działa uspokajająco.

Wskazania: Obecnie liść lulka jest bardzo rzadko stosowany. Wykorzystuje się go do otrzymywania Oleum Hyoscyami, który poraża zakończenia nerwów czuciowych w skórze i jest stosowany w bólach stawowych, gośćcowych i zapaleniu korzonków.

Stanowiska: Występuje w całej Europie, w tym również w Polsce.