HCV cicha epidemia

Wirusowe Zapalenie Wątroby typu C to ogólnoświatowy problem kliniczny, epidemiologiczny i społeczny. Liczba ludzi zakażonych tym wirusem na świecie waha się od 170 do 300 milionów. Według szacunków WHO, przy braku właściwej terapii, liczba zgonów spowodowanych WZW C w najbliższych latach zwiększy się kilkukrotnie. Zaniepokojenie tą sytuacją wyraził również Parlament Europejski. W odpowiedzi na ten problem w krajach Europy Środkowej i Wschodniej oraz Wspólnoty Niepodległych Państw zainicjowany został projekt wspierający badania ekonomicznych i społecznych kosztów WZW typu C. Jednym z elementów tego projektu jest organizacja, wyjątkowego ze względu na swoją skalę oraz wagę, Międzynarodowego Szczytu pt. „HCV – The Quiet Epidemic. Preventing, Diagnosing and Treating Hepatitis C: Best Practice and Issues in Eastern Europe and Eurasia”. W wydarzeniu tym wzięło udział 16 krajów Europy Środkowej i Wschodniej oraz Wspólnoty Niepodległych Państw. Pierwsze spotkanie obejmujące kraje WNP: Azerbejdżan, Białoruś, Kazachstan, Rosję i Ukrainę miało miejsce 1 października br. w Kijowie. Gospodarzem drugiego spotkania, które miało miejsce 14 października była Polska. W Warszawskim Szczycie uczestniczyli przedstawiciele Bułgarii, Chorwacji, Czech, Estonii, Litwy, Łotwy, Polski, Rumunii, Serbii, Słowacji, oraz Słowenii.
W Polsce organizatorami Międzynarodowego Szczytu byli: Instytut Praw Pacjenta i Edukacji Zdrowotnej, Polska Grupa Ekspertów HCV oraz miesięcznik „Służba Zdrowia”. Szczyt miał charakter roboczego spotkania ekspertów, w trakcie którego osoby kształtujące politykę zdrowotną i ich doradcy, przedstawiciele odpowiednich resortów i specjaliści ds. polityki zdrowotnej z Europy Środkowej i Wschodniej oraz przedstawiciele Parlamentu Europejskiego dyskutowali o istotnych zagadnieniach z zakresu profilaktyki, diagnostyki i leczenia HCV. Podczas spotkania przedstawione zostały unikalne dane oraz wnioski z dużego, międzynarodowego projektu badawczego, w trakcie którego badano skalę infekcji wirusem HCV w krajach Europy Środkowej i Wschodniej oraz w krajach Wspólnoty Niepodległych Państw, a także omówione zostały perspektywy wpływu społecznego i gospodarczego wirusa HCV na te kraje.
W trakcie Międzynarodowego Szczytu zorganizowana została konferencja prasowa, w której uczestniczyli m. in.: prof. dr hab. med. Waldemar Halota – Prezes Polskiej Grupy Ekspertów HCV; Kierownik Katedry i Kliniki Chorób Zakaźnych i Hepatologii Akademii Medycznej w Bydgoszczy; prof. dr hab. med. Anna Boroń-Kaczmarska – Prezes Polskiego Towarzystwa Hepatologicznego, Kierownik Katedry i Kliniki Chorób Zakaźnych i Hepatologii Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie; prof. dr hab. med. Robert Flisiak – Kierownik Kliniki Chorób Zakaźnych i Hepatologii Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku, przedstawiciel EASL podczas Szczytu; prof. dr med. Seval Akgun – Profesor Epidemiologii i Zdrowia Publicznego w Szkole Medycyny Uniwersytetu Baskent i Szkole Zdrowia Publicznego Uniwersytetu w Oklahomie; ks. Arkadiusz Nowak – Prowincjał Zakonu Posługujących Chorym, Prezes Instytutu Praw Pacjenta i Edukacji Zdrowotnej; pacjenci oraz przedstawiciele mediów. Podczas spotkania eksperci w obszarze chorób zakaźnych przedstawili alarmujące dane dotyczące skali zakażeń HCV w Polsce oraz trudności w dostępie do terapii WZW typu C.
W dalszej części spotkania zaprezentowane zostały wnioski z dokumentu pt.: „WHITE PAPER – THE BURDEN OF HEPATITIS C IN CEE AND CIS: AN EPIDEMIOLOGICAL AND ECONOMIC ASSESSMENT”. Na podstawie badań przeprowadzonych w 17 krajach Europy Środkowej i Wschodniej oraz Wspólnoty Niepodległych Państw wyciągnięto następujące wnioski:
- Szacuje się, iż w roku 2009, w w regionie Europy Środkowej i Wschodniej, około 4,98 miliona osób jest przewlekle zakażonych wirusem zapalenia wątroby typu C. Do roku 2015 ta liczba może wzrosnąć do 6,87 miliona. Stanowi to wzrost liczebności przypadków WZW typu C wynoszący 38%, o ile utrzymają się obecne trendy dotyczące czynników ryzyka, praktyk diagnostycznych i terapeutycznych.
- Szacowana zapadalność na WZW typu C wśród 17 krajów w regionie waha się od 0,9 do 33 na 100 000 (w roku 2009), przy czym najniższa jest na Węgrzech, a najwyższa na Łotwie.
- Transmisja wirusa następuje głównie w wyniku dożylnych transfuzji i wlewów, zwłaszcza wśród osób przyjmujących narkotyki w iniekcjach, korzystających ze wspólnych instrumentów zanieczyszczonych krwią. Transmisja w trakcie kontaktów seksualnych i w okresie okołourodzeniowym nie jest zbyt częsta.
- Zakażenie jest bezobjawowe. Po zakażeniu u jednej osoby na pięć może nastąpić samoczynna eliminacja wirusa, ale pozostałe osoby będą przewlekle zakażone. Innymi słowy 80% przypadków WZW typu C to przypadki przewlekłe.
- Wśród pacjentów z przewlekłym WZW typu C u 50-75% rozwijają się poważne choroby wątroby. U około 2-5% z nich wystąpi rak wątroby.
- Chorobę w postaci umiarkowanej do poważnej można pomyślnie leczyć u około 70% pacjentów, jeżeli wymagane leczenie będzie w całości zastosowane.
- Nie istnieją skuteczne programy monitorowania i badań przesiewowych w badanym regionie. W niektórych krajach, takich jak Białoruś, Czechy i Łotwa, istnieją krajowe systemy monitorowania. W innych, takich jak Chorwacja, Litwa, Polska, Słowacja, Rosja i Węgry, rozpoczęto w ubiegłych latach programy badań przesiewowych skierowane na grupy ryzyka. Niemniej jednak nadal są konieczne badania seroprewalencji w populacjach wysokiego ryzyka oraz usprawnione programy monitorowania WZW typu C, aby móc oszacować aktualny i przyszły wpływ zakażenia wirusem oraz, aby obserwować trendy i różnice w epidemiologii w krajach Europy ŚrodkowoWschodniej oraz Wspólnoty Niepodległych Państw.
- Należy zintensyfikować wysiłki zmierzające do zapobiegania WZW typu C, takie jak tanie programy leczenia uzależnienia od alkoholu i narkotyków lub programy wymiany igieł celem zmniejszenia ryzyka transmisji w tych krajach.
- Istnieje świadomość czynników ryzyka i konsekwencji WZW typu C wśród profesjonalistów, ale nie w społeczeństwie. Należy zwiększyć działania mające na celu zachęcenie osób z grup ryzyka do wykonania testów w kierunku zakażenia wirusem HCV.
- Poradnictwo dotyczące zapobiegania zakażeniom, prowadzone przez wykwalifikowany personel, powinno być dostępne dla osób narażonych na wysokie ryzyko zakażenia wirusem HCV, zwłaszcza dla pracowników służby zdrowia (jedna z ważniejszych grup ryzyka). W związku z tym systematyczne szkolenie personelu białego z zakresu WZW typu C powinno być niezbędnym elementem edukacji w krajach Europy ŚrodkowoWschodniej i Wspólnoty Niepodległych Państw.
- Testy diagnostyczne w kierunku zakażenia wirusem HCV są drogie i nie są rutynowo wykonywane w placówkach ochrony zdrowia. Leczenie jest dostępne, ale jest długie (6-12 miesięcy) i nie zawsze skuteczne ze względu na wiele czynników ryzyka wpływających na progresję choroby i wskaźniki wyleczeń.
- W znacznej większości krajów koszty leczenia zaawansowanych stadiów choroby są od 13 do 29 razy wyższe niż koszty leczenia wczesnych etapów choroby. W związku z tym koszty związane z niezdiagnozowanymi i nieleczonymi przypadkami WZW typu C będą nadal stanowić istotne obciążenie publicznych budżetów, zwłaszcza w połączeniu z innymi i możliwie bardziej istotnymi kosztami pośrednimi dla gospodarki i społeczeństw tych krajów.
- Częstość występowania zakażenia wirusem HCV jest najwyższa w najbardziej produktywnej gospodarczo grupie wiekowej od 30 do 44 lat we wszystkich badanych krajach. W połączeniu z faktem, że u 80% pacjentów zakażonych wirusem HCV choroba przechodzi w stan przewlekły, obciążenia kosztami pośrednimi nie należy uznawać za mało istotne. Koszty nieleczenia WZW typu C będą znacznie wyższe dla rządów i społeczeństw, ale można je obniżyć, stosując skuteczne programy badań przesiewowych, które mogą objąć nie tylko główne grupy ryzyka.
- Ze względu na ograniczenia dostępności danych o wskaźnikach epidemiologicznych i kosztach ekonomicznych konieczne jest podjęcie dalszych wysiłków w tym obszarze, aby usprawnić możliwości decydentów i lekarzy w zakresie planowania i wdrażania.
Polska ma trzeci co do wielkości wskaźnik prewalencji HCV spośród badanych 17 krajów, co pozycjonuje nasz kraj za Rumunią i Kazachstanem. Wskaźnik prewalencji, czyli procent populacji dotkniętej HCV wynosi w Polsce 1,99%. Oznacza to, że liczba zakażonych w naszym kraju dochodzi do ok. 750 000 osób. Z dokumentu wynika, iż 25% Polaków zakażonych wirusem HCV należy do najbardziej ekonomicznie aktywnej grupy wiekowej. Biała Księga w dużej części poświęcona jest opracowaniu prognozy poniesionych kosztów wirusowego zapalenia wątroby typu C oraz jego powikłań. Koszty te zostały opracowane na bazie aktualnych wskaźników prewalencji i zachorowalności w projekcji na lata 2008–2015. Obliczono, że wydatki polskiego rządu na leczenie HCV wyniosą 8,2 mld Euro (czwarty najwyższy wskaźnik w Europie Środkowo -Wschodniej oraz krajach Wspólnoty Niepodległych Państw!). Jednak obliczenia wskazują także, że w przypadku wdrożenia efektywnych programów skreeningowych i programów leczniczych mających na celu wczesne wykrycie choroby i wprowadzenie kompleksowego leczenia, zanim rozwiną się powikłania z kwoty tej można by było zaoszczędzić 7,7 mld Euro (trzecie pod względem wielkości możliwe oszczędności w analizowanym obszarze!). Ważnym jest, iż prognozy dotyczące kosztów i oszczędności nie uwzględniają kosztów społecznych HCV oraz jakości życia chorych z HCV, co oznacza, iż właściwe koszty i oszczędności związane z HCV dla polskiej gospodarki mogą być prawdopodobnie wyższe.
W dniu Międzynarodowego Szczytu (14 października) rozpoczęła się akcja bezpłatnych badań antyHCV dla mieszkańców Warszawy i okolic. Badania realizowane są w Punktach Pobrań Synevo w Warszawie przy ul. Dzikiej 4 oraz ul. Gdeckiej 3 do wyczerpania puli testów.
D&D Communication
Podobne teksty
Cytologia - klasyfikacja Papanicolau
Po ukończeniu 30-go roku życia wykonuj badanie cytologiczne raz do roku - tylko wtedy masz szansę, że jeżeli atypowe komórki zostały przeoczone za pierwszym razem, zostaną zauważone w czasie następnego badania.
Pierwsze zwiastuny
Ciało wysyła do nas alarmujące sygnały, które zauważone mogą stać się cenna wskazówką dla dalszego postępowania.
Rodzaje nowotworów
Opis nowotworów złośliwych, półzłośliwych i złośliwych.
Rozpoznawanie raka piersi
Opis badań mających na celu wczesne rozpoznanie raka piersi.
Przyczyny niepłodności męskiej
Zestawienie najczęstszych przyczyn niepłodności.
Sezon na kleszcze - szczepimy wiedzę - poradnik
Jeśli przebywałeś niedawno w lesie, czy choćby w pobliskim parku, dokładnie skontroluj swoje ciało i ubranie, czy nigdzie nie ma na nim kleszczy.
Nagłe schorzenia narządu wzroku
W okulistyce, podobnie jak w innych działach medycyny, znane są stany chorobowe wymagające szybkiej pomocy, które najczęściej objawiają się nagłą utratą widzenia, a także silnym bólem oka.
Niekorzystne działanie na skórę promieniowania UV
Obecnie wiemy, że to promienie UVA są główną przyczyną fotostarzenia się skóry oraz zmian nowotworowych.
Pieprzyk, myszka i... słońce
Największym wrogiem każdej komórki barwnikowej czyli melanocyta i tego, który występuje w normalnej skórze i który buduje znamię jest słońce.