Badania dla Twojego serca

Lipidogram

Rutynowe badanie stężenia cholesterolu we krwi powinno się rozpoczynać od 20. roku życia.. Podstawowym badaniem jest określenie stężenia cholesterolu całkowitego we krwi, jednak znacznie dokładniejszym i wiarygodniejszym jest wykonanie lipidogramu czyli oznaczenie poziomu cholesterolu całkowitego, frakcji LDL oraz HDL cholesterolu oraz trójglicerydów. Badanie wykonuje się na czczo po 12h powstrzymaniu się od spożywania posiłków oraz picia alkoholu.

Stężenie cholesterolu całkowitego we krwi nie powinno być wyższe niż 200 mg/% jednak u osób po zawale serca stężenie cholesterolu całkowitego nie powinno być wyższe niż 190mg/% a u osób po zawale mięśnia sercowego z towarzyszącą cukrzycą nie wyższe niż 175mg/%).

Najważniejsze znaczenie dla rozwoju blaszek miażdżycowych ma oznaczenie frakcji LDL cholesterolu tzw. złego cholesterolu. Poziom cholesterolu LDL we krwi nie powinien być wyższy niż 100mg/%, a u osób szczególnie zagrożonych powikłaniami miażdżycy (osoba po zawale serca i z cukrzycą) nawet poniżej 70mg/%.

Poziom frakcji HDL cholesterolu tzw. dobrego cholesterolu powinien wynosić powyżej 60 mg/%.

Stężenie trójglicerydów we krwi nie powinno przekraczać 150mg/%.

Poziom glukozy

Oznaczenie poziomu glukozy u osób zagrożonych miażdycą ma na celu wczesne wykrycie cukrzycy, która przyspiesza rozwój zmian miażdżycowych. Prawidłowy poziom glukozy we krwi żylnej wykonanej na czczo powinien być niższy niż 100mg%. Przy stężeniu od 100-125mg% niezbędne jest wykonanie krzywej cukrowej, a przy dwukrotnym stwierdzeniu stężenia glukozy co najmniej 126 rozpoznajemy cukrzycę.

RTG klatki piersiowej

Badanie radiologiczne klatki piersiowej pozwala na określenie ewentualnych blaszek miażdżycowych w ścianie aorty lub innych dużych naczyń tętniczych. Badanie to pozwala również na wykrycie ewentualnych zwapnień zastawek serca oraz wielkości przedsionków i komór serca.

EKG

U osób z miażdżycą często dochodzi do rozwoju choroby niedokrwiennej serca, kiedy blaszki miażdżycowe umiejscowią sięw naczyńiach wieńcowych. Za pomocą EKG można wcześnie rozpoznać obszary niedokrwienia i przez to wnioskować a lokalizacji zwężenia tętnicy wieńcowej, które w późniejszym czasie mogłoby doprowadzić do zawału serca. Jednak ujemny wynik badania nie świadczy braku miażdżycy naczyń sercowych. W razie trudności diagnostycznych wykonuje się „EKG wysiłkowe" czyli badanie EKG wykonywane podczas wysiłku. Badanie to jest znacznie dokładniejsze i pozwala na ujawnienie zmian w sercu niewidocznych w czasie badania spoczynkowego.

ECHO serca

Badanie to pozwala z ocenić wielkość wszystkich części serca, zbadać kurczliwość poszczególnych ścian mięśnia sercowego oraz pracę jego zastawek i ich budowę, ewentualne zwapnienia spowodowane miażdżycą.

Koronarografia

Jest to najdokładniejsze badanie pozwalające na ocenę zaawansowania miażdżycy i rozpoznanie zwężeń w ich przebiegu mogących doprowadzić do całkowitego zamnkięcia ich światła co doprowadza do zawału serca.