Potrójny test biochemiczny

U chorych z ostrym niedokrwieniem mięśnia sercowego dochodzi do uszkodzenia kardiomiocytów. Po 4 godzinach od początku bólu w klatce piersiowej powstaje martwica tkanki. Do krwi przedostają się białka właściwe dla komórek serca. Wzrasta stężenie mioglobiny, kinazy kreatyninowej, troponiny T oraz troponiny I.

Zespół naukowców z Duke University w Durham w Stanach Zjednoczonych przeprowadził badanie, którego celem było określenie przydatności jednoczesnego oceniania 3 markerów uszkodzenia serca u chorych z bólem w klatce piersiowej. Badaniem objęto ponad 1000 pacjentów, we krwi których oceniano stężenia markerów zawału serca. Wyniki badania opublikowano na łamach Circulation.

We krwi pobranej w chwili przyjęcia chorego do szpitala oceniano aktywność kinazy kreatyninowej lub wykonywano potrójny test biochemiczny polegający na jednoczesnej ocenie kinazy kreatyninowej, mioglobiny i troponiny I. U 23% chorych uzyskano pozytywny wynik testu potrójnego, podczas gdy pojedyncze oznaczenie aktywności kinazy kreatyninowej wykazało podwyższenie aktywności u 9% chorych.

Spośród pacjentów, u których wynik testu potrójnego był pozytywny, czyli zaobserwowano wzrost stężenia przynajmniej jednego z oznaczanych markerów, aż 19% zmarło w czasie pierwszych 30 dni po zawale serca. W grupie chorych z ujemnym wynikiem testu potrójnego, czyli bez zwiększenia stężenia któregoś z markerów zmarło 3% chorych.

Wyniki badania wykazały, że oznaczenie tylko kinazy kreatyninowej miało znacznie mniejszą wartość w ocenie ryzyka zgonu po zawale serca. W ciągu 30 dni od początku choroby zmarło 13% chorych z podwyższoną aktywnością tego enzymu i 5% pacjentów z prawidłowymi wartościami aktywności kinazy kreatyninowej.

Autorzy badania sugerują, że jednoczesne oznaczanie trzech markerów uszkodzenia serca pozwala dokładniej wyodrębnić grupę chorych z gorszym rokowaniem i wcześnie zastosować odpowiednie leczenie.