Długowieczność się dziedziczy

Zgodnie z wynikami najnowszych badań, ludzie, którzy dożywają sędziwego wieku mają prawdopodobnie kilka "dobrych genów" przechodzących na ich dzieci.

W badaniu przeprowadzonym w Stanach Zjednoczonych, w którym wzięło udział ponad 600 dorosłych osób, stwierdzono, że dzieci wiekowych rodziców także żyją dłużej niż ich rówieśnicy i mają znacznie mniejsze prawdopodobieństwo zachorowania na cukrzycę, wystąpienia zawału serca lub udaru mózgu. Ustalenia naukowców z Uniwersytetu Medycznego w Bostonie wskazują, że mogą istnieć fizjologiczne przyczyny długowieczności, które sprawiają, że potomstwo długo żyjących osób ma na tle swoich rówieśników m.in. silniejszy i bardziej odporny układ sercowo-naczyniowy. W badaniu uczestniczyło 440 kobiet i mężczyzn, których co najmniej jedno z rodziców dożyło 100 lub więcej lat oraz 192 osoby, których rodzice zmarli osiągnąwszy średnią długość życia. Średnia wieku w obu grupach badanych wynosiła 72 lata. W ciągu 4 lat obserwacji stwierdzono, że dzieci stulatków mają o 81 procent mniejsze ryzyko śmierci i kilkukrotnie mniejsze prawdopodobieństwo rozwinięcia problemów sercowo-naczyniowych lub cukrzycy. W trakcie badania tylko 0,7 procenta spośród nich doznało ataku serca, w porównaniu z 3,5 procenta w drugiej grupie. Podobnie, 1 procent dzieci stulatków przebyło udar mózgu, podczas gdy epizod ten dotknął aż 6 procent spośród ich rówieśników. Natomiast cukrzycę rozpoznano tylko u 0,8 procenta potomków długowiecznych rodziców, w porównaniu z ponad 5 procentami u reszty badanych.