Zespół Barlowa

Spis treści

1. Epidemiologia zespołu Barlowa
2. Etiologia zespołu Barlowa
3. Objawy zespołu Barlowa
4. Rozpoznanie zespołu Barlowa
5. Leczenie zespołu Barlowa

Zespół Barlowa jest to schorzenie kardiologiczne polegające na wadzie zastawki mitralnej. W warunkach prawidłowych zastawka w czasie skurczu serca zamyka się zapobiegając cofaniu się krwi z lewej komory do lewego przedsionka. W zespole Barlowa na skutek defektu jednego lub dwu płatków zastawki dochodzi do wpuklania się ich w stronę lewego przedsionka (to wpuklanie nazywane jest właśnie wypadaniem). Dochodzi wówczas do niepełnego zwarcia płatków zastawki i niewielkiego przecieku krwi zwrotnego z lewej komory do lewego przedsionka serca. Przeciek ten daje charakterystyczny szmer nad sercem słyszalny słuchawką, poprzedzony cichym kliknięciem.Stan ten nie ma tendencji do pogarszania się z biegiem czasu. 

Epidemiologia zespołu Barlowa

Wada ta dotyczy zwykle młodych ludzi, w szczególności kobiet. Zespół Barlowa jest schorzeniem 3 razy częściej występuje o kobiet niż u mężczyzn. Jest to bardzo częsta nieprawidłowość, która sama w sobie nie stanowi poważniejszego zagrożenia.

Etiologia zespołu Barlowa

Zespół Barlowa najczęściej jest schorzeniem uwarunkowanym genetycznie, często występującym przy zaburzeniach tkanki łącznej (np.zespół Marfana). Może jednak być wynikiem śluzakowatej proliferacji płatka zastawki dwupłatkowej (mitralnej) czy też dysfunkcji mięśnia brodawkowatego po zawale serca.

Uważa się, że przyczyną choroby jest zbyt duża wielkość płatka lub płatków zastawki mitralnej w porównaniu ze średnicą samej zastawki. Płatki zastawki nie mieszczą się w jej pierścieniu, co doprowadza do wybrzuszania się części płatka do lewego przedsionka serca podczas zamykania się zastawki mitralnej, w czasie skurczu lewej komory serca.

Objawy zespołu Barlowa

Wypadanie płatka zastawki mitralnej przebiega najczęściej bez jakichkolwiek objawów, a wadę stwierdza się przypadkowo podczas rutynowego badania lekarskiego. Objawy są mało charakterystyczne i mogą przypominać objawy innych chorób układu krążenia. U niewielkiej ilości pacjentów mogą wystąpić:

• ból w klatce piersiowej
• zaburzenia rytmu (dodatkowe skurcze komorowe, napadowy częstoskurcz nadkomorowy) powodujące kołatanie serca (nierówne bicie serca),
• zawroty głowy szczególnie przy nagłym wstaniu z pozycji leżącej lub siedzącej
• omdlenia
• nadmierne zmęczenie
• duszność
  

Rozpoznanie zespołu Barlowa

Rozpoznanie stawiane jest na podstawie osłuchiwania serca oraz badania chokardiograficznego serca. Osłuchowo lekarz stwierdza klik mezosystoliczny oraz głównie u chorych z niedomykalnością zastawki dwudzielnej szmer skurczowy słyszalny na zakończenie 1 tonu serca. W większości EKG jest prawidłowe. W badaniu ECHO serca można wykazać skurczowe wypadanie jednego lub dwu płatków do lewego przedsionka (objaw "hamaka") oraz obecność fali niedomykalności w kolorowym badaniu dopplerowskim (krew cofa się z lewej komory do lewego przedsionka).

Leczenie zespołu Barlowa

U osób z zespołem Barlowa rzadko potrzebne jest jakieś leczenie.Wada wymaga kontroli lekarskich w odstępach 2-3 lat (jeśli nie pojawiają się dodatkowe objawy). Aktywność fizyczna zwykle nie musi być ograniczana jednak wyczynowe uprawianie sportu może być niewskazane. W diecie należy ograniczyć ilość spożywanej kawy, mocnej herbaty, alkoholu i napojów chłodzących zawierających kofeinę.

Leczenia wymagają wyłącznie chorzy wykazujący objawy kliniczne. U nich w razie zaburzeń rytmu lub bólów dławicowych stosuje się leki beta-adrenolityczne (np. propranolol). Dobre efekty daje też uzupełnianie poziomu magnezu we krwi. W przypadku rozwoju ciężkiej hemodynamicznie istotnej niedomykalności zastawki dwudzielnej konieczne może się okazać leczenie operacyjne.

W przypadku zabiegów dentystycznych, chirurgicznych czy też niektórych innych badań diagnostycznych i należy zastosować profilaktykę antybiotykową w celu zapobiegania bakteryjnemu zapaleniu wsierdzia.