Trijodotyronina T3

Spis treści

1. Materiał biologiczny
2. Wartości prawidłowe trijodotyroniny
3. Wartości podwyższone trijodotyroniny
4. Wartości obniżone trijodotyroniny

Trijodotyronina T3 jest hormonem produkowanym przez tarczycę oraz w około 50% jest wynikiem odjodowania T4 w komórkach peryferyjnych. Jedynie około 0,3% ogólnej ilości T3 w surowicy występuje w postaci wolnej, która decyduje o aktywności biologicznej hormonu, pozostała ilość związana jest z białkami (TBG-globulina wiążąca tyroksyna, albumina, prealbuminy). Na ilość trijodotyroniny istotny wpływ mają leki zawierające jod (środki cieniujące), leki wpływające na jodochwytność tarczycy (metylotiouracyl, metizol) lub czynniki wpływające na pojemność białek wiążących hormony tarczycy (estrogeny, doustne leki antykoncepcyjne i ciąża zwiększają ilość TBG, natomiast androgeny, glikokortykosteroidy, akromegalia i choroby wyniszczające zmniejszają stężenie TBG).

Dla diagnostyki ważne jest również oznaczenie tzw. współczynnika wiązania T3 (T3I), który odzwierciedla pojemność białek nośnikowych wiążących hormony tarczycy.

Materiał biologiczny

Krew

Wartości prawidłowe trijodotyroniny

Prawidłowe stężenie wolnej T3 (FT3) wynosi 3,5-10 pmol/l (230-660 pg%) natomiast stężenie całkowitej trijodotyroniny (T3) waha się w granicach 1,2-3,1 nmol/l (80-200 ng/dl).

Wskaźnik T3I wynosi 0,045-0,08

Wartości podwyższone trijodotyroniny

Zwiększenie stężenia T3 i FT3 występuje w nadczynności tarczycy.

Wartości obniżone trijodotyroniny

Zmniejszenie stężenia T3 i FT3 występuje w:

• pierwotnej niedoczynności tarczycy przebiegającej ze wzrostem stężenia TSH
• wtórnej niedoczynności tarczycy przebiegającej ze spadkiem stężenia TSH