Róża

Spis treści

1. Objawy róży
2. Rozpoznanie róży
3. Leczenie róży

Jest to z zapalenie skóry i tkanki podskórnej wywołane przez beta-hemolizujące paciorkowce grupy A rozprzestrzeniające się wzdłuż naczyń chłonnych skóry. Zakażenie może być zewnątrzpochodne np. po urazie lub w otoczeniu rany, lub wewnatrzpochodne (wysiew z wewnątrzustrojowych ognisk). Choroba najczęściej rozwija się u dzieci i osób starszych. 

Objawy róży

Początek choroby jest nagły, a przebieg kilkunastodniowy. Najczęściej zajęte jest podudzie rzadziej twarz i kończyna górna. Ognisko chorobowe jest dobrze odgraniczone, połyskujące, zaczerwienione, obrzęknięte i tkliwe przy ucisku z charakterystycznymi wypustkami w wyniku szerzenia się zakażenia przez układ chłonny. W miejscu zmiany skóra jest ocieplona, mogą występować pęcherze. W przebiegu choroby występuje świąd, gorączka i ogólne osłabienie. W ciężkich przypadkach w obrębie ostro zapalnych ognisk tworzą się pęcherze, zmiany krwotoczne lub zgorzelinowe.

Róża może mieć charakter nawrotowy i w tych przypadkach istnieje skłonność do powstawania utrwalonego obrzęku limfatycznego tj. słoniowatości (elephantiasis) w obrębie kończyn i twarzy.

Rozpoznanie róży

Opiera się na charakterystycznym obrazie klinicznym. I badaniach laboratoryjnych w których stwierdza się leukocytozę, podwyższone OB a u 90% chorych podwyższone miano przeciwciał anty-DNAseB.

Leczenie róży

Postępowanie terapeutyczne polega na stosowaniu antybiotyków, głównie penicylin lub erytromycyny przez 10 dni. Miejscowo zaleca się zimne okłady, można stosować leki przeciwbólowe (aspiryna, paracetamol).