Nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej

Spis treści

1. Epidemiologia zapalenia cewki moczowej
2. Objawy zapalenia cewki
3. Rozpoznanie zapalenia cewki moczowej
4. Powikłania zakażeń cewki moczowej
5. Zapobieganie zakażeniom cewki moczowej
6. Leczenie zakażeń cewki moczowej

Nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej (NGU) jest jedną z najczęstszych chorób przenoszonych drogą płciową, będącą przyczyną większości przypadków zapalenia cewki moczowej i szyjki macicy u kobiet, zapalenia cewki moczowej u mężczyzn oraz zapalenia odbytnicy i gardła u osób obojga płci. NGU najczęściej jest wywołane przez Chlamydia trachomatis, rzadziej przez Ureaplasma urealyticum czy Mycoplasma hominis.

Epidemiologia zapalenia cewki moczowej

Choroba najczęściej występuje u osób niezamężnych, poniżej 25 roku życia, które utrzymywały stosunki seksualne z dwiema, lub więcej osobami w ciągu ostatniego roku bez stosowania mechanicznych środków antykoncepcyjnych. Do zakażenia dochodzi podczas kontaktu z błonami śluzowymi zakażonej osoby.

Objawy zapalenia cewki

Przebieg choroby najczęściej jest bezobjawowy, dlatego też wiele z osób nie jest leczona, a tym samym rozprzestrzenia chorobę na swoich partnerów seksualnych.

Mężczyźni:
Objawy zapalenie cewki moczowej zazwyczaj pojawiają się w 7-28 dni po stosunku z chorą osobą i objawiają się uczuciem pieczenia, dyskomfortu oraz wyciekiem ropno-śluzowej wydzieliny z cewki moczowej. Objawy te są najbardziej nasilone rano kiedy to może dojść do sklejenia brzegów cewki moczowej przez zeschniętą wydzielinę czemu towarzyszy zaczerwienienie tej okolicy a na bieliźnie można zauważyć ślady po zaschniętej wydzielinie.

Kobiety:
Do najczęściej zgłaszanych objawów należą:

• upławy
• pieczenie podczas oddawania moczu
• częste oddawanie moczu
• bóle w podbrzuszu oraz podczas stosunku

Przy zapaleniu szyjki macicy charakterystyczna jest żółtawa, śluzowo-ropna wydzielina

Rozpoznanie zapalenia cewki moczowej

Rozpoznanie ustala się na podstawie badania bakteriologicznego rozmazu wydzieliny z cewki moczowej. Obecnie często wykonuje się testy wykrywające obecność Chlamydii, które przeprowadza się po pobraniu wymazów z cewki moczowej lub szyjki macicy.

Powikłania zakażeń cewki moczowej

Nie leczone zakażenie u mężczyzn może doprowadzić do zapalenia najądrza, zwężenia cewki moczowej a u kobiet do rozwoju zapalenia gruczołu Bartholiniego, zapalenia jajowodów i jajników.

U obu płci może dojść do niepłodności, zapalenia stawów lub zespołu Reitera z charakterystyczną triadą objawów (zapalenie cewki moczowej, zapalenie stawów i zapalenie spojówek lub błony naczyniowej oka).

U noworodków urodzonych przez kobiety z zakażeniem chlamydiowym kanału szyjki macicy często dochodzi do zapalenia gałki ocznej.

Zapobieganie zakażeniom cewki moczowej

Nierzeżączkowemu zakażeniu cewki moczowej można zapobiec poprzez

• utrzymywanie abstynencji
• pozostawanie w związku z jedną, niezarażoną osobą
• unikanie przypadkowych stosunków seksualnych
• używanie prezerwatyw podczas stosunków

Aby uniknąć powikłań kobiety aktywne seksualnie, które mogą ulec zakażeniu powinny poddawać się badaniu razem z testem na Chlamydie przynajmniej raz na rok. W celu zapobiegnięcia zakażeniom oczu u noworodków, należy przeprowadzać badania w kierunku chlamydii jeszcze w czasie ciąży. Wszystkie osoby powinni przechodzić rutynowe badania kontrolne corocznie, nawet jeśli nie mają oni żadnych objawów chorób przenoszonych drogą płciową. Kobiety powinny mieć przeprowadzane badania kontrolne w kierunku Chlamydii w przypadku, gdy:

• są aktywne seksualnie w wieku poniżej 20 roku życia
• są aktywne seksualnie i mają zwiększone ryzyko zakażenia chorobami przenoszonymi drogą płciową (wielu partnerów seksualnych, stosunki płciowe z mężczyznami, którzy nie używają prezerwatyw)

Leczenie zakażeń cewki moczowej

Nierzeżączkowe zakażenia cewki moczowej skutecznie leczy się antybiotykami przez 7-10dni. Osoby u których następuje nawrót choroby wymagają dłuższego podawania leków. Kluczowym faktem jest leczenie seksualnego partnera dzięki czemu ograniczy się ewentualnemu ponownemu zakażeniu. W ciężkich przypadkach, może być konieczne podanie antybiotyków dożylnie. Pełna kuracja antybiotykowa pozwala wyleczyć nierzeżączkowe zakażenie cewki moczowej, a także zapobiec jego powikłaniom.