Dehydrogenaza mleczanowa LDH

Spis treści

1. Materiał biologiczny
2. Wartości prawidłowe LDH
3. Wartości podwyższone LDH

Dehydrogenaza mleczanowa (LDH) jest enzymem występującym we wszystkich komórkach ustroju. Za pomocą elektroforezy wyróżniamy kilka izoenzymów. Izoenzym LDH1-2 występuje w mięśniu sercowym, LDH3 w komórkach innych tkanek, LDH4-5 w mięśniach szkieletowych i wątrobie. LDH w wyniku obumarcia komórek lub w stanach zwiększonej przepuszczalności błon komórkowych spowodowanych niedokrwieniem, zaburzeniem równowagi jonowej krwi lub toksynami z łatwością przedostaje się do surowicy krwi.

Materiał biologiczny

Krew

Wartości prawidłowe LDH

Prawidłowa aktywność LDH w surowicy wynosi 20-80 nmol/l/s przy czym izoenzym LDH1 i LDH2 stanowi około 50%, LDH4 około 15% a LDH5 około 35% całkowitej aktywności.

Wartości podwyższone LDH

Zwiększenie aktywności LDH występuje w chorobach:

• krwi (niedokrwistość Addisona-Biermana, niedokrwistość hemolityczna, ostre i przewlekłe białaczki, mononukleoza zakaźna) - wzrost głównie aktywności izoenzymu LDH1 i LDH2
• serca (zawał serca, zapalenie mięśnia sercowego, niewydolność prawokomorowa serca) - wzrost głównie aktywności izoenzymu LDH1 a w niewydolności prawokomorowej również izoenzymu LDH5
• wątroby i dróg żółciowych (infekcyjne, toksyczne lub nowotworowe uszkodzenie komórek wątrobowych) - wzrost głównie aktywności izoenzymu LDH4 i LDH5
• mięśni szkieletowych (miopatie wrodzone lub nabyte) – wzrost głównie aktywności izoenzymu LDH4 i LDH5
• nowotworowych - wzrost głównie aktywności izoenzymu LDH3
• płuc (zawał płuc) - wzrost głównie aktywności izoenzymu LDH3

Aktywność dehydrogenazy mleczanowej jest również znacząco wyższa u dzieci do 2-3 roku życia.