Cysta naskórkowa

Spis treści

1. Objawy cysty naskórkowej
2. Rozpoznanie torbieli łojowej
3. Leczenie cysty

Cysta naskórkowa (cystis epidermoidales) określana jako torbiel łojowa (cystits sebacea) oraz potocznie określana jako kaszak (athaeroma) to powoli rosnący w obrębie skóry łagodny guz o charakterze torbieli, wypełniony masami rogowymi i łojowymi a także zawierający elementy mieszków włosowych. Występują dwa różne rodzaje cyst różniące się miedzy sobą głównie budową komórkowa.

• Cysta nastkórkowa właściwa (cystis epidermoidalis propria) występuje głównie na twarzy, karku i klatce piersiowej
• Cysta przywłośnia (cystis pilaris) występuje w obrębie mieszka włosowego na owłosionej skórze glowy.

Często mogą występować drobne powierzchniowe torbiele naskórkowe tzw prosaki (milium), zwykle w obrębie twarzy lub moszny.

Objawy cysty naskórkowej

Cysty mają kształt kulistego, przesuwalnego względem podłoża i niebolesnego guzka o wzmożonej spoistości. Często powiększa się i przyjmuje białe lub zółtawe zabarwienie i nie towarzyszą jej dolegliwości bólowe. W przypadku, kiedy dojdzie do wtórnego zakażenia staje się zaczerwieniona, bolesna, a stan taki często kończy się pęknięciem cysty i wydostaniem się jej zawartości na zewnątrz..

Rozpoznanie torbieli łojowej

Lekarz może rozpoznać cystę na podstawie jej charakterystycznego wyglądu.

Leczenie cysty

W przypadku prosaków postępowanie polega na nakłuciu zmian i ich delikatnym wyciśnięciu.

Większe torbiele opróżnia się chirurgicznie po nacięciu zmiany sklalpelem lub usuwa w całości, co zapobiega nawrotom jeżeli w czasie zabiegu nie usunięto całej ściany torbieli.

W przypadku zakażenia torbieli postępowanie polega dodatkowo na założeniu sączka w miejscu wyciętej torbieli i podawaniu antybiotyków przez 7-10 dni.