Choroba Olliera

Spis treści

1. Przyczyny choroby Olliera
2. Objawy choroby Olliera
3. Rozpoznanie choroby Olliera
4. Leczenie choroby Olliera

Choroba Olliera jest chorobą w przebiegu której dochodzi do zaburzeń wzrastania polegających na nierównomiernym wzroście powodującym kątowe zagięcia kości lub różnicę w ich długości. Proces chorobowy toczy się w okolicy przynasad, czasami nasad kości czyli w regionie gdzie kości rosną. Zmiany umiejscawiają się najczęściej w kości ramiennej, udowej, promieniowej, w kościach śródręcza i śródstopia oraz w paliczkach. W wielu przypadkach zajęte są kości miednicy, natomiast rzadko łopatka, mostek, żebra i czaszka. Choroba umiejscawia się przeważnie po jednej stronie ciała. Częstość występowania u obu płci jest porównywalna.

Pacjenci wymagają także obserwacji w kierunku onkologicznym, gdyż istnieje większe prawdopodobieństwo wystąpienia nowotworów.

Przyczyny choroby Olliera

Przyczyna choroby nie jest znana. Prawdopodobnie jest wynikiem wczesnopłodowych zaburzeń rozwojowych.

Objawy choroby Olliera

Nieprawidłowości w kostnieniu chrzęstnym nasad kości długich powodują różnorodne zniekształcenia w postaci rozrastających się mas chrzęstnych oraz zaburzenia wzrostu.

Rozpoznanie choroby Olliera

Rozpoznanie ustala się we wczesnym dzieciństwie, kiedy to zniekształcenia rąk lub nierównomierny wzrost kończyn zwracają uwagę rodziców na wadę kośćca. W badniu RTG stwierdza się charakterystyczne zmiany, do których dochodzi w przebiegu choroby.

Leczenie choroby Olliera

Leczenie choroby polega przy dużych róznicach długości na operacyjnym wydłużaniu kości, a przy zniekształceniach kątowych na leczeniu operacyjnym. Jeśli guzowate masy przeszkadzają w wykonywaniu określonych czynności lub oszpecają usuwa się je chirurgicznie i to jeszcze w okresie wzrostu dziecka.