Choroba Blounta

Spis treści

1. Przyczyny choroby Blounta
2. Objawy choroby Blounta
3. Leczenie choroby Blounta

Choroba Blounta jest jałową martwicą kłykcia przyśrodkowego piszczeli. Choroba Blounta należy do jałowych martwic kości na które chorują dzieci i młodzież w okresie wzrostu, z przewagą wśród chłopców. Nieleczona doprowadza do szpotawości kolan. Choroba trwa różnie długo przy czym rokowanie jest dobre.

Przyczyny choroby Blounta

Etiologia choroby jest nieznana, a wyniki badań wykazują, że zmiany chorobowe zaczynają się od niewielkiego, podchrząstkowo położonego pola martwicy, spowodowanej niedokrwieniem tętniczym. Przyczyny niedokrwienia mogą być różnorodne:

• predyspozycje wrodzone
• przeciążenia
• mikrourazy
• zaburzenia hormonalne
• zatory
• inne

Do zaburzeń ukrwienia dochodzi szczególnie łatwo u dzieci i młodzieży w związku z brakiem połączeń między krążeniem nasadowym i przynasadowym. Szybka przebudowa kości u dzieci zwykle sprzyja regeneracji pole martwicy, ale może pozostać po niej deformacja co może doprowadzić w konsekwencji do wczesnych zmian zwyrodnieniowych.

Objawy choroby Blounta

Dolegliwości zgłaszane przez dzieci zwykle wyprzedzają znacznie objawy radiologiczne. Początkowo dolegliwości są niewielkie, tak, że pacjenci zgłaszają się do lekarza w zaawansowanym okresie choroby. Wśród dolegliwości najczęściej osoby uskarżają się na ból.

Leczenie choroby Blounta

Postępowanie w chorobie jest jedynie objawowa i polega na ograniczeniu przeciążeń i nadmiernych obciążeń. Przy silnych dolegliwościach stosuje się leki przeciwzapalne.