Zadyszka, kaszel a może już POChP

Zadyszka, kaszel a może już POChP

15 listopada 2006 roku obchodzony jest Światowy Dzień POChP (Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc). Choroba ta, choć słabo jeszcze znana społecznie, jest jedną z najczęstszych chorób układu oddechowego na świecie. Według danych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) na POChP choruje około 600 mln osób. W Polsce blisko 2 mln osób jest dotkniętych tą chorobą, prawdopodobnie jednak tylko 1/3 jest zdiagnozowana. Codzienny poranny kaszel, odkrztuszanie, świszczący oddech czy zadyszka po przejściu kilku schodów, nieprzespana noc z powodu uporczywych ataków kaszlu to objawy, których nie wolno lekceważyć. Często są to pierwsze objawy POChP.

Z okazji Światowego Dnia POChP zostanie zorganizowany specjalny dyżur ekspercki dotyczący choroby na stronie www.astma.edu.pl. Przez tydzień, od 15 do 23 listopada b.r., zainteresowane osoby będą mogły skonsultować się z lekarzem specjalistą.

„W Polsce ciągle jest niska świadomość społeczna problemu. Pacjenci, niezwykle rzadko zgłaszają się do lekarza w początkowym stadium choroby, kiedy najskuteczniej można zahamować proces jej postępowania. Dlatego bardzo istotna jest potrzeba popularyzacji zachowań prozdrowotnych: przeciwdziałanie nałogowi palenia papierosów i kontrolowanie wydolności oddechowej poprzez badania spirometryczne. Wczesne rozpoznanie choroby i jej prawidłowe leczenie daje szansę na znaczne ograniczenie najbardziej uciążliwych konsekwencji POChP oraz zahamowanie rozwoju choroby.” – mówi prof. dr hab. med. Paweł Śliwiński z Instytutu Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie; Prezes Stowarzyszenia Pomocy Chorym na POChP ODDECH.

POChP obejmuje dwie choroby - przewlekłe zapalenie oskrzeli oraz rozedmę płuc. Najczęściej przyczyną choroby jest palenie papierosów i szkodliwość substancji zawartych w dymie papierosowym. W zdecydowanej większości choroba dotyka długoletnich palaczy, choć w znacznym stopniu dotyczy również osób, które przez długi czas przebywały w zakurzonych, zapylonych pomieszczeniach (m.in. praca w rolnictwie, górnictwie). POChP w pierwszej fazie rozwija się właściwie niezauważalnie, tymczasem przez długie lata nieleczona choroba, nieodwracalnie uszkadza układ oddechowy, co w efekcie prowadzi do jego niewydolności. W zaawansowanym stadium choroby pacjent nie radzi sobie nawet z najprostszymi czynnościami życia codziennego, takimi jak wchodzenie po schodach, noszenie zakupów czy prasowanie.

Kluczem do skutecznej walki z chorobą i zahamowania jej postępu jest przede wszystkim wczesne rozpoznanie. Objawy, które powinny skłonić do wizyty u lekarza to: uporczywy kaszel, duszności i trudności ze złapaniem powietrza, szybkie męczenie się – zadyszka po wykonaniu prostych czynności. Często jednak wymienione objawy są lekceważone, przyjmowane za normalne, chory „uczy się” niemal z nimi żyć. Za normalne przyjmuje nawet wybudzający ze snu kaszel, nie pozwalający przespać całej nocy, czy wstawanie wcześnie rano z powodu duszności i braku tchu.

Sposób leczenia POChP zależy od stopnia ciężkości choroby. Zgodnie z zaleceniami Europejskiego i Amerykańskiego Towarzystwa Pulmonologicznego z roku 2004 podstawą leczenia POChP jest stosowanie leków rozszerzających oskrzela, których działanie polega m.in. na długotrwałym obniżeniu napięcia mięśni gładkich oskrzeli, co w efekcie ułatwia oddychanie Obecnie w leczeniu POChP u chorych z zaostrzeniami rekomenduje się terapię skojarzoną (leczenie typu LABA – long acting beta agonists, jak np. salmeterol + GKSW - glikokortykosteroidy wziewne). Leki zaczynają działać po ok. 10 – 20 min od podania, a efekt utrzymuje się ok. 12 do 14 godzin. Ten długotrwały efekt działania leku jest istotny w przypadku chorych na POChP, dla których jedną z głównych niedogodności jest niedosypianie w nocy (nocne ataki kaszlu, wybudzanie się wcześnie rano z powodu duszności). Stosowanie leków w znaczny sposób poprawia wartość parametrów spirometrycznych, dzięki czemu znacznie poprawia jakość życia pacjentów.

Większość chorych na POChP szuka pomocy lekarskiej dopiero wówczas, gdy choroba już znacznie im dokucza i ogranicza normalne funkcjonowanie. Lekarze podkreślają, że wczesne wykrycie, a następnie prawidłowe i, co najważniejsze, regularne leczenie choroby daje szansę zahamowania jej postępu i pozwala zmniejszyć negatywny wpływ POChP na pacjenta i jego otoczenie. Ważne jest zatem, aby po stwierdzeniu u siebie opisanych objawów poddać się prostemu i bezbolesnemu badaniu spirometrycznemu, które pozwala określić wydolność płuc, a następnie bezwzględnie stosować się do zaleceń lekarza i w razie potrzeby regularnie przyjmować zalecone leki.

Ocena artykułu

4.39
z 38 głosów
Napisz komentarz →
5
 
(26)
4
 
(6)
3
 
(2)
2
 
(3)
1
 
(1)
Ocena
Ocenianie... . .
Dziękujemy za ocenę!
4.39 z 38 głosów

84%czytelników oceniło artykuł na 4 i 5 gwiazdek.

    Podobne teksty