Schizofrenia - co dzieje się w głowie chorego?

1. Jakie są objawy schizofrenii?
2. Czym są urojenia?
3. Omamy - co to takiego?
4. Schizofrenia - nawroty
5. Objawy nawrotu
6. Jak zapobiec nawrotom schizofrenii?
7. LAI - udowodniona skuteczność w walce o życie bez nawrotów

Schizofrenia jest zaburzeniem psychicznym zaliczanym do grupy psychoz. Psychoza jest stanem charakteryzującym się chorobowo zmienionym, nieprawidłowym postrzeganiem, przeżywaniem oraz odbiorem i oceną rzeczywistości. Warto nadmienić, że osoba chora na schizofrenię zwykle nie jest świadoma, że to, co przeżywa, nosi znamiona choroby - brak jej krytycyzmu wobec tego, czego doznaje, a rozgraniczenie pomiędzy tym, co rzeczywiste, a tym, co stanowi wyłącznie wytwór zmienionego patologicznie myślenia, bywa niemożliwe.

Odpowiedź na pytanie „co się dzieje w głowie chorego” jest trudnym pytaniem, gdyż obraz kliniczny, jak również odmienność funkcjonowania pacjentów, jest bardzo zróżnicowana, a symptomatyka choroby niezwykle mnoga.

Jakie są objawy schizofrenii?

Do najważniejszych objawów schizofrenii należą objawy pozytywne (czyli te „dodane”, niewystępujące w warunkach pełni zdrowia psychicznego) tj. urojenia i omamy oraz negatywne (izolacja, wycofanie, uboga ekspresja emocji).

Czym są urojenia?

Urojenia to fałszywe przekonania wynikające z błędnej interpretacji rzeczywistości, które nie podlegają krytyce. W schizofrenii najczęściej obserwuje się urojenia prześladowcze. Chory jest przekonany, że wszyscy wokół spiskują przeciwko niemu, podsłuchują go, śledzą. Pacjent może mieć przeświadczenie, że nawiązał kontakt z istotami pozaziemskimi lub uważać, że ma do wypełnienia istotną dla świata misję. Urojenia są dla chorego źródłem istotnego cierpienia, ciągłego niepokoju i potrafią całkowicie zdezorganizować życie zarówno pacjenta jak i jego najbliższych.

Omamy - co to takiego?

Omamy to nieprawidłowe spostrzeżenia, powstające bez zaistniałego bodźca. Dzielimy je ze względu na zmysł, którego dotyczą. W schizofrenii dominują omamy słuchowe przyjmujące postać dźwięków lub nieistniejących głosów. „Obce głosy” to komentarze, polecenia bądź rozmowy na temat pacjenta zwykle o nacechowaniu pejoratywnym. Zdarza się, że głosy nakazują choremu dokonanie samookaleczenia, a nawet samobójstwa, co jest szczególnie niebezpieczne.

Schizofrenia - nawroty

Schizofrenia jest chorobą przewlekłą, mającą charakter nawrotowy. Oznacza to, że okresy ostrych objawów psychotycznych przedzielone są fazą remisji (całkowity brak objawów lub znaczne zmniejszenie ich nasilenia). Długość trwania poszczególnych okresów jest zróżnicowana i trudna do przewidzenia w schizofrenii. Nawroty zwykle poprzedzone są wcześniejszymi sygnałami ostrzegawczymi, takimi jak bezsenność, rozdrażnienie, zmiany nastroju, zachowania czy percepcji. Niejednokrotnie nawrotów można uniknąć odpowiednio wcześnie je identyfikując i adekwatnie reagując na ostrzegawcze sygnały zwiastujące.

Objawy nawrotu

Objawy nawrotu choroby są tożsame z objawami, które są podstawą rozpoznania schizofrenii, jednak wraz z czasem trwania choroby nawrót może przebiegać jako nasilenie objawów negatywnych.

Jak zapobiec nawrotom schizofrenii?

Jak do tej pory niestety nie udało się wynaleźć metody dającej pewne zabezpieczenie przed kolejnym nawrotem schizofrenii, aczkolwiek właściwie prowadzona terapia farmakologiczna z zastosowaniem leków przeciwpsychotycznych w istotnej mierze może wpłynąć na obniżenie ryzyka wystąpienia objawów choroby. Dlatego też niezwykle ważna jest kontynuacja leczenia przeciwpsychotycznego również w okresach remisji.

LAI - udowodniona skuteczność w walce o życie bez nawrotów

Długodziałające leki przeciwpsychotyczne, zwane w skrócie LAI, podawane w formie iniekcji co 2-3 tygodnie, są atrakcyjną alternatywą dla tradycyjnego leczenia doustnymi neuroleptykami. Posiadają wiele zalet, z których wymienić należy przede wszystkim wyeliminowanie konieczności codziennego przyjmowania określonej, dziennej dawki tabletek. Takie postępowanie niesie za sobą dwojakie korzyści – z jednej strony pozytywnie oddziałuje na współpracę z chorym, a tym samym na skuteczność terapii; z drugiej – znacząco wpływa na jakość życia opiekunów, eliminując problem „policji lekowej”.

Ponadto dowiedziono, że zmiana terapii z leczenia doustnymi lekami przeciwpsychotycznymi na ich formy długodziałające, umożliwia aż 60 – procentowe zmniejszenie ryzyka hospitalizacji w oddziale psychiatrycznym.