Rzęsistkowica

Rzęsistkowica
Spis treści
  1. Epidemiologia rzęsistkowicy
  2. Objawy rzęsistkowicy
  3. Rozpoznanie rzęsistkowicy
  4. Powikłania rzęsistkowicy
  5. Zapobieganie rzęsistkowicy
  6. Leczenie rzęsistkowicy

Rzęsistkowica jest chorobą przenoszoną drogą płciową wywoływaną przez pierwotniak Trichomonas vaginalis (rzęsistek pochwowy) posiadający charakterystyczne witki. Drobnoustrój ten częściej stwierdzany jest u kobiet u których jest przyczyną zapalenia pochwy, cewki moczowej oraz czasami pęcherza moczowego. U kobiet w ciąży rzęsistek może być przyczyną pęknięcia błona płodowych lub przedwczesnego porodu. U mężczyzn u których choroba jest rzadziej spotykana objawia się ona najczęściej zapaleniem cewki moczowej oraz w niektórych przypadkach zapaleniem gruczołu krokowego.

Epidemiologia rzęsistkowicy

Rzęsistek pochwowy należy do dość rozpowszechnionych w Polsce wiciowców przenoszonych drogą płciową. Do zakażenia może również dojść poprzez używanie wspólnych ręczników czy też kąpiel w tej samej wannie. Większość zakażonych mężczyzn, u których przebieg choroby jest bezobjawowy, może zarażać swoje partnerki. Nierzadko w czasie porodu zarażeniu mogą ulec noworodki, jednak zanika ono samoistnie w przeciągu miesiąca. Okres wylęgania wynosi zazwyczaj od 1-4 tygodni.

Objawy rzęsistkowicy

U kobiet rzęsistek pochwowy może bytować w pochwie przez wiele lat bez wywoływania jakichkolwiek objawów zakażenia. Do najbardziej charakterystycznych objawów które mogą nasilać się podczas miesiączki należy:

  • pojawienie się żółto-zielonkawej, pienistej wydzieliny z pochwy o cuchnącej woni
  • dolegliwościami bólowymi lub pieczeniem przy ujściu pochwy oraz podczas stosunków płciowych
  • podrażnienie i pieczenie sromu, krocza i ud
  • dolegliwościami bólowymi podczas oddawania moczu.
  • poczucie niewygody w dole brzucha,

U większości mężczyzn przebieg zakażenia jest bezobjawowy to czasami występują przejściowe objawy:

  • podrażnienie lub stan zapalny na końcu penisa;
  • pobolewanie w okolicy krocza;
  • trudności i ból podczas oddawania moczu;
  • wydzielina z cewki moczowej

Rozpoznanie rzęsistkowicy

Lekarz może potwierdzić rozpoznanie rzęsistkowicy w na podstawie obrazu mikroskopowego gdzie stwierdza się żywe pierwotniaki oraz wyników badań laboratoryjnych wydzieliny z pochwy lub wymazu z cewki moczowej. Ze względu na to, że osoby z rzęsistkowicą mają wyższe niż przeciętnie prawdopodobieństwo występowania innych chorób przenoszonych drogą płciową, dlatego lekarz może przeprowadzić testy na rzeżączkę, chlamydiozę, kiłę, czy nosicielstwo HIV.

Powikłania rzęsistkowicy

Powikłania w przypadku zakażenia rzęsistkiem pochwowym występują raczej rzadko. U kobiet może dojść do zapalenie gruczołu Bartholina oraz pęcherza moczowego a u mężczyzn do zapalenia najądrza i gruczołu krokowego.

Zapobieganie rzęsistkowicy

Rzęsistkowica, podobnie jak inne choroby przenoszone w trakcie stosunków płciowych może być skutecznie zapobiegana poprzez:

  • wstrzymywanie się od seksu
  • pozostawanie w związku monogamicznym (z jednym partnerem) z osobą niezakażoną
  • stałe używanie prezerwatyw lateksowych podczas stosunków

Wiadomo, że rzęsistkowica może być przenoszona również na brudnych ręcznikach, czy myjkach, dlatego ważne jest używanie świeżych, czystych ręczników podczas kąpania się czy prysznica.

Leczenie rzęsistkowicy

Zakażenie rzęsistkiem jest leczone najskuteczniej metronidazolem. Aby zapobiec ponownego zakażeniu należy poddać leczeniu wszystkich partnerów seksualnych osoby zakażonej rzęsistkiem. Metronidazol nie powinien być podawany kobietom w ciąży. U kobiet wystarczy jednorazowe przyjęcie leków (95% skuteczności) natomiast u mężczyzn ponieważ skuteczność nie jest do końca znana zaleca się przyjmowanie leku przez 7 dni. W czasie kuracji pacjenci powinni unikać kontaktów seksualnych z innymi osobami, gdyż w przeciwnym wypadku leczenie nie przyniesie oczekiwanych efektów.

Metronidazol może wywołać kurcze, nudności, wymioty, bóle głowy, oraz uderzenia gorąca u osób, które piją alkohol. Aby zapobiec wystąpieniu tego rodzaju zmian, należy unikać alkoholu w trackie brania metronidazolu i przez 3 dni po zakończeniu terapii.

Ocena artykułu

3.67
z 39 głosów
Napisz komentarz →
5
 
(7)
4
 
(20)
3
 
(6)
2
 
(4)
1
 
(2)
Ocena
Ocenianie... . .
Dziękujemy za ocenę!
3.67 z 39 głosów

69%czytelników oceniło artykuł na 4 i 5 gwiazdek.

    Podobne teksty