Osutki plamisto-grudkowe

Osutki plamisto-grudkowe
Należą do najczęstszych skórnych odczynów polekowych. Ich obraz kliniczny może imitować różne choroby zakaźne, takie jak płonicę, odrę i różyczkę. Zmiany skórne mają najczęściej układ symetryczny. Zajmują tułów oraz kończyny, rzadziej dotyczą twarzy. Niekiedy towarzyszą im zmiany nadżerkowe śluzówki jamy ustnej. Osutka najczęściej występuje w ciągu 5 dni do 2 tygodni od podania leku.


Osutka rumieniowo-grudkowa
z cechami krwotoczności po
stosowaniu Ampicilliny

Do preparatów najczęściej wywołujących osutkę plamisto-grudkową należą: penicyliny półsyntetyczne, antybiotyki aminoglikozydowe, sulfonamidy, barbiturany, pochodne pirazolonu, NLPZ, leki przeciwdrgawkowe, inhibitory konwertazy angiotensyny, ß-blokery. Należy jednak pamiętać, że praktycznie każdy lek może powodować tego typu reakcje.

Artykuł pochodzi z tygodnika
"Służba Zdrowia" nr 17/20/2001

Katedra i Klinika Chorób Skórnych i Wenerycznych AM w Gdańsku

Ocena artykułu

4.56
z 63 głosów
Napisz komentarz →
5
 
(41)
4
 
(19)
3
 
(1)
2
 
(1)
1
 
(1)
Ocena
Ocenianie... . .
Dziękujemy za ocenę!
4.56 z 63 głosów

95%czytelników oceniło artykuł na 4 i 5 gwiazdek.

    Podobne teksty