Opis substancji E

Substancjami dodatkowymi do żywności określa się substancje normalnie nie spożywane jako żywność, nie będące typowymi składnikami żywności, posiadające lub nie posiadające wartości odżywczej, których celowe użycie technologiczne w czasie produkcji, przetwarzania, preparowania, traktowania, pakowania, paczkowania, transportu i przechowywania spowoduje zamierzone lub spodziewane rezultaty w środku spożywczym albo w półproduktach będących jego komponentami. Substancje dodatkowe mogą stać się bezpośrednio lub pośrednio składnikami żywności lub w inny sposób oddziaływać na jej cechy charakterystyczne. Definicja nie obejmuje substancji dodawanych w celu zachowania lub poprawienia wartości odżywczej. Substancje dodatkowe dozwolone wymienione w załączniku nr 2 i 3 do rozporządzenia mogą być stosowane tylko wtedy, kiedy ich użycie jest technologicznie niezbędne i nie stwarza zagrożenia dla zdrowia konsumenta.

Substancjami dodatkowymi nie są następujące składniki:

1. substancje przeznaczone do wód do picia, mineralizowanych i innych,
2. produkty zawierające pektynę i pochodzące z wysuszonego miąższu jabłek lub wysuszonych wytłoków z jabłek lub skórek owoców cytrusowych albo ich mieszaniny, otrzymane przez działanie rozcieńczonym kwasem, po którym następuje częściowa neutralizacja solami sodową i potasową ("pektyna płynna"),
3. baza gumy do żucia,
4. białe lub żółte dekstryny, prażona lub dekstrynizowana skrobia, skrobia modyfikowana działaniem kwasów bądź zasad, skrobia bielona, fizycznie modyfikowana skrobia i skrobia traktowana enzymami amylolitycznymi,
5. chlorek amonu,
6. plazma krwi, żelatyna spożywcza, hydrolizaty białkowe oraz ich sole, białka mleka i gluten,
7. aminokwasy oraz ich sole inne niż kwas glutaminowy, glicyna, cysteina i cystyna oraz ich sole i które nie spełniają funkcji dodatków,
8. kazeina i kazeiniany, białczany,
9. inulina.

Substancje dodatkowe dozwolone, z wyjątkami określonymi w załączniku nr 2 do rozporządzenia, nie mogą być dodawane do:

1. żywności nieprzetworzonej, czyli do środków spożywczych, które nie podlegały żadnemu traktowaniu powodującemu zmianę ich oryginalnego stanu, a zostały poddane w szczególności podziałowi, rozdzieleniu, rozcięciu, wyjęciu kości, siekaniu, obdarciu, obieraniu, oczyszczeniu, mieleniu, krojeniu, myciu, żyłowaniu, oziębieniu, mrożeniu, zamrożeniu, zmiażdżeniu albo wyłuskaniu, pakowaniu lub nie opakowane,
2. miodu pszczelego,
3. niezemulgowanych olejów i tłuszczów pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego,
4. masła,
5. mleka (pełnego, półtłustego i odtłuszczonego) pasteryzowanego i sterylizowanego (włączając sterylizację UHT) i zwykłej pasteryzowanej śmietany i śmietanki,
6. niearomatyzowanych i bez dodatków smakowych, fermentowanych przetworów mlecznych zawierających żywe kultury bakterii,
7. wód mineralnych i wód stołowych, wód źródlanych,
8. kawy (z wyjątkiem aromatyzowanej kawy instant) i ekstraktów kawy,
9. herbaty w liściach niearomatyzowanej,
10. cukrów,
11. suchych makaronów z wyjątkiem makaronów bezglutenowych i/albo makaronów przeznaczonych do diet niskobiałkowych,
12. maślanki naturalnej niearomatyzowanej (z wyjątkiem maślanki sterylizowanej) i/lub bez dodatków smakowych.

Substancje słodzące wymienione w załączniku nr 2 do rozporządzenia nie mogą być dodawane do środków spożywczych przeznaczonych dla niemowląt i dzieci w wieku do 3 lat.