Kolonoskopia nie wykrywa wszystkich polipów

Kolonoskopia jest uważana za najlepszą metodę wykrywania raka okrężnicy, jednak zdarza się, że nie wszystkie polipy, które mogą poprzedzać rozwój nowotworu, zostaną odnalezione.

Podczas tradycyjnego zabiegu do jelita pacjenta wprowadza się wziernik, w celu oceny błony śluzowej całej okrężnicy. Następnie dzięki dodatkowym instrumentom możliwe jest usunięcie polipów, które nie są jeszcze nowotworowe) Eksperci zgadzają się, że jest to najlepsza metoda wykrywania raka jelita grubego. Wirtualna kolonoskopia jest metodą mało inwazyjną, szybszą i mniej kłopotliwą dla niektórych pacjentów. Opiera się na tomografii komputerowej. Symulowany trójwymiarowy obraz wewnętrznej powierzchni ścian jelita grubego pozwala zidentyfikować polipy bez umieszczania w jelicie rury. Jednak nie jest tak wiarygodną metodą jak kolonoskopia konwencjonalna.

W trakcie badań okazało się, że obie metody nie są perfekcyjne. Kiedy wykonywano konwencjonalny zabieg kolonoskopii, nie stosując wcześniej metody wirtualnej, pominięto 55 z 511 polipów. Sprawdzono także skuteczność obu metod w wykrywaniu polipów mierzących ponad 6 mm, które mogą być nowotworowe. Stosując tradycyjną metodę nie wykryto 24% polipów, które mierzyły 10 mm lub więcej a kolonoskopia wirtualna nie wykazała 12% 6 mm narośli, które wykryto przy pomocy kolonoskopii optycznej. Większość niewykrytych polipów znajdowała się w fałdach okrężnicy lub w okolicy wewnętrznej krawędzi odbytu.

Specjaliści nie są zdziwieni tymi wynikami, twierdzą, że nawet w idealnych warunkach kolonoskopia nie jest nieomylna. Najlepszym rozwiązaniem jest wykonanie kolonoskopii wirtualnej, a następnie szukanie pominiętych polipów konwencjonalną metodą.

Lekarze zalecają, aby każdy począwszy od 50 roku życia wykonał jedno z poniższych badań:

• Test na obecność krwi utajonej w kale (co rok) i sigmoidoskopię (co 5 lat)
• Dwukontrastowy wlew cieniujący do jelita grubego (co 5 lat)
• Kolonoskopię (co 10 lat)