Choroby przyzębia

Choroby przyzębia, popularnie nazywane paradontozą, dotykają wielu ludzi i mogą rozpoczynać się już w młodym wieku. Nie leczone choroby przyzębia powodują utratę większej liczby zębów.

Przyzębie, będące składową częścią narządu żucia, składa się z dziąsła, ozębnej, cementu korzeniowego i kości wyrostka zębodołowego i umożliwia prawidłową czynność uzębienia w czasie żucia pokarmów i formowania kęsów, oraz w fonacji i w zachowaniu estetycznego wyglądu. Jednakże główną funkcją tkanek przyzębia jest przymocowanie zęba do kości i utrzymanie integralności powierzchni błony śluzowej w jamie ustnej.
Chorobami przyzębia to przewlekłe procesy patologiczne ograniczone do tkanek dziąsła lub obejmujące także pozostałe tkanki przyzębia. Choroby te w większości stanowią zapalenia dziąseł i zapalenia przyzębia.

Przyczyny

W powstawaniu chorób przyzębia odgrywają czynniki miejscowe oraz ogólnoustrojowe:

Czynniki ustrojowe:

• zaburzenia systemu immunologicznego
• dysfunkcje gruczołów wydzielania wewnętrznego
• choroby metaboliczne cukrzyca
• choroby genetyczne
• zatrucia metalami ciężkimi
• działanie leków przeciwpadaczkowych, przeciwzakrzepowych
• niedobory pokarmowe ilościowe i jakościowe
• palenie tytoniu
• nadmierne spożycie alkoholu
• zaburzenia hormonalne 
  

• płytka bakteryjna
• zmiany w składzie śliny
• błędne postępowanie lecznicze
• nawykowe zgrzytanie zębami
• nieprawidłowe uzupełnienia protetyczne

Profilaktyka

Podstawowe znaczenie w zapobieganiu chorobom przyzębia ma utrzymanie prawidłowej higieny jamy ustnej, które polega na regularnym szczotkowaniu zębów i używaniu nici dentystycznych oraz na stosowaniu zabiegów profilaktycznych wykonywanych przez stomatologa. Wszystkie te zabiegi mają na celu zahamowanie odkładania się płytki nazębnej i zapobieganie rozwojowi stanów zapalnych.

Duży wpływ na zmniejszenie chorób przyzębia ma odpowiedni tryb życia, przyczyniający się do wzmocnienia odporności organizmu, polegający na stosowaniu odpowiedniej diety, uprawianiu aktywności fizycznej, niepaleniu tytoniu i ograniczeniu spożycia alkoholu.

Leczenie

Choroby przyzębia wymagają kompleksowego postępowania  leczniczego, gdyż ich etiopatogeneza jest złożona i wieloprzyczynowa.

Leczenie przyczynowe zapaleń przyzębia ma na celu eliminację bakteryjnych złogów nazębnych oraz zapobieganie odkładaniu się nowej płytki nazębnej i kamienia. Można to osiągnąć poprzez:

• wykonanie skalingu czyli usuwanie złogów nazębnych naddziąsłowych i i poddziąsłowego
• wygładzenie powierzchni cementu korzeniowego
  

Usuwanie kamienia nazębnego i wygładzenie powierzchni zębów wykonuje się używając specjalnych instrumentów stomatologicznych: sierpów, motyczek, dłutek, lemieszy, zrywaczy, pilniczków.

Do usuwania złogów stosowane są aparaty ultradźwiękowe, które usuwają złogi nazębne poprzez wibrację ultradźwiękową końcówki oraz poprzez zjawisko kawitacji wody wzbudzonej energią ultradźwiękową.    

Obok leczenia zachowawczego i protetycznego duże znaczenie ma leczenie chirurgiczne, polegające na wyłyżeczkowaniu lub usuwaniu kieszonek patologicznych.

Najczęściej wykonywanym zabiegiem chirurgicznym na przyzębiu jest kiretaż, czyli zabieg wyłyżeczkowania kieszonek dziąsłowych polegający na dokładnym usunięciu z korzenia zęba płytki bakteryjnej, kamienia nazębnego, obumarłego kostniwa, ziarniny wypełniającej kieszonkę dziąsłową oraz usunięciu nabłonka wyścielającego dziąsłową ścianę kieszonki.

Dla korekty estetyki dziąsła wykonuje się zabiegi sterowanej regeneracji tkanek umożliwiają uzyskanie odnowy tkanek przyzębia. W wyniku regeneracji odtworzone zostają: cement, więzadła przyzębia i kość wyrostka zębodołowego oraz przywrócona zostaje funkcja tkanek.